به منظور بررسی موفقیت زادآوری و تعیین بهترین سطح برای استقرار زادآوری، 12 حفره با مساحت های 100-50، 300-150 و 600-400 متر مربع و چهار تکرار در سطح هم ارتفاع انتخاب شد. برای اتدازه گیری فراواتی، ارتفاع و قطر یقه نهال های زادآوری شده بعد از برش، تعدادی میکروپلات دو متر مربعی در داخل حفره ها و در طول قطر بزرگ و بسته به نسبت سطح حفره ها پیاده شد. نتایج نشان داد که در حفره ها، تعداد نهال ها از 5 (در حفره های بزرگ) تا 28 اصله (در حفره های کوچک و متوسط) در متر مربع تغییر می کند. تعداد نهال ها دردو سطح اول (کوچک و متوسط) اختلاف معنی دار آماری با یکدیگر نداشتند. تعداد نهال های تجدید حیات یافته در این حفره ها با حفره بزرگ معنی دار بود (در سطح %1). از این مطالعه چنین استنباط می شود که زادآوری در حفره های بزرگ محدود می شود ولی در حفره های کوچک تر که عموما برداشت به صورت تک درخت می باشد از شرایط بهتری برخوردار است. نتیجه این تحقیق نشان می دهد که مناسب ترین سطح برای برش تک گزینی در چنین جنگل هایی تا 300 مترمربع می باشد.
