آتش به عنوان یک فاکتور اکولوژیکی، می تواند عاملی ویرانگر و مخرب بوده و در عین حال با یک برنامه درست، اهرم مناسبی در مدیریت اکوسیتم ها محسوب گردد. در یک دوره 25 ساله ( 47 – 71) متجاوز از 14 میلیون نهال و بیش از 2 میلیون درخت با مساحتی معادل 56216 هکتار از جنگلهای کشور در نتیجه آتش سوزی از بین رفته است. اما آنچه قبل از آتش سوزی مهم است و باید به آن توجه ویژه داشت، پیشگیری قبل از وقوع آتش سوزی است. آتش سوزی های مناطق جنگلی عمدتا به وسیله عوامل انسانی و در اثر بی مبالاتی و بی توجهی افراد و اشخاص نا آگاه صورت می پذیرد. در طی سالهای 77 تا 79 تعداد 37 فقره آتش سوزی در استان گیلان رخ داده که 285 هکتار از جنگلهای گیلان در نتیجه آن از بین رفته است. در سال 1384 میزان خسارات آتش سوزی 1496934000 ریال تخمین زده شده است. در این تحقیق آخرین داده های آماری مربوط به حریق های رخ داده در عرصه منابع طبیعی در استان گیلان در سال 1385 جمع آوری شده و سپس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که رایج ترین نوع آتش سوزی ها در حوزه اداره کل منابع طبیعی استان گیلان ،آتش سوزی سطحی با منشا انسانی (غیر عمدی)، و با وسعت کم است. 45 درصد آتش سوزی ها در ظهر رخ داده که این امر در هنگام شب 37 در صد بود است. در ضمن آمار حاکی از آن است که 68 درصد آتش سوزی ها در فصل زمستان رخ دادند.بدین ترتیب با آموزش فرهنگی و تحریک وجدان عامه نسبت به حمایت از جنگل، اقدامات اجرایی مناسب، فراهم کردن امکانات لازم در زمینه اطفای حریق، نگهداری از جنگل در فصول بحرانی با دیده بانی افراد آموزش دیده، واستفاده از امکانات جدید مانند سیستم سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی می توان نقش مهمی را در کاهش خسارات ناشی از آتش سوزی در جنگلها ایفا کرد.
