هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر نوع و شدت چرای دام و عوامل محیطی بر ترکیب و تنوع پوشش گیاهی در پنج منطقه با انواع دام (گاو، بزمرخز، بزمو، گوسفند) و شدت چرایی متفاوت (در قالب پنج تیمار) در جنگل های آرمردۀ بانه است. برای نمونه برداری از پوشش گیاهی، 34 قطعه نمونه (100 مترمربع) برداشت شد. تفاوت بین مناطق از لحاظ تنوع گونه ای با استفاده از آنالیز واریانس و تأثیر چرای دام بر ترکیب پوشش گیاهی با استفاده از آنالیز گرادیان مستقیم (RDA) بررسی شد. نتایج نشان داد منطقۀ قرق و منطقۀ دارای چرای هر چهار نوع دام با شدت بالا از بیشترین و کمترین تنوع گونه ای به ترتیب برخوردارند. درصد تاج پوشش، ارتفاع از سطح دریا، تیپ بلوط ایرانی- مازودار و نرخ چرای دام مهم-ترین عوامل محیطی تأثیرگذار بر پوشش گیاهی بودند. نتایج رسته بندی نشان داد، نوع دام و شدت چرا در کنار عوامل محیطی فوق تأثیر معنی داری بر ترکیب پوشش گیاهی می گذارند به گونه ای که با افزایش نوع دام و شدت چرا، گونه های یکساله و مهاجم بیشترین حضور و با کاهش آن پهن برگان علفی، درختچه ها و ژئوفیت های پیازدار بیشترین پراکنش را در ترکیب پوشش گیاهی به خود اختصاص می دهند.
