کیومرث کرمی

در این رساله، در چارچوب مدل انرژی تاریک میدان اسکالر غیرکانونی دیراک- بورن- اینفلد (DBI)، رشد اختلالات ماده تاریک را در دو رژیم خطی و غیر خطی بررسی می کنیم. ما فاکتور پیچش اینشتین- دوسیته (EdS) را به صورت 4-0f = ()f با 0< 0f در نظر گرفته و فرض می کنیم که انرژی تاریک DBI از قابلیت خوشه شوندگی برخوردار باشد. از طرفی سرعت صوت در این مدل را ثابت در نظر می گیریم. نخست، تحول کیهان زمینه در حضور انرژی تاریک را بررسی نموده و آنرا با مدل ثابت کیهان شناسی مقایسه می کنیم. در رژیم خطی، ما فرمول بندی شبه نیوتنی را برای بدست آوردن فاکتور رشد اختلالات ماده تاریک بکار می بریم و نتیجه می گیریم که برای cs (یاf ̃_0) کوچکتر، فاکتور رشد ماده تاریک برای انرژی تاریک DBI خوشه شونده کوچکتر ازحالت همگن است. بعلاوه در هر دو حالت همگن وخوشه شونده مقدار فاکتور رشد بزرگتر ازمقدار متناظر آن برای مدل ثابت کیهان شناسی است. در رژیم غیر خطی مبتنی بر مدل رمبش کروی، ما کمیت های فراچگالی خطی (zc) ، فراچگالی ویریال (zc) 〖∆ 〗_Vir، فراچگالی در زمان بازگشت (zc)ζ و نرخ انبساط ناحیه ی رمبیده (zc) hta را محاسبه می نماییم . نتیجه می گیریم که به ازای cs (یا f ̃_0) کوچکتر، مقدار این کمیت ها در حالت انرژی تاریک DBI خوشه شونده در مقایسه با مدلهای همگن انحراف کمتری از مدل ثابت کیهان شناسی پیدا می کنند. در پایان با استفاده از پارامترهای رمبش کروی، چگالی تعداد نسبی هاله ها، با جرمی بیشتر از یک جرم معین را محاسبه می کنیم و نتیجه می گیریم که تفاوت بین مدلهای DBI همگن و خوشه شونده برای هاله های پرجرم و در انتقال به سرخ های بزرگ، آشکارتر می شود.