خالد اوسطی

نشست تخصصی "لیمنولوژی دریاچه زریبار" به دعوت گروه پژوهشی مطالعات محیطی دریاچه زریبار (پژوهشکده کردستان شناسی) در 2 اسفند 1402 در آمفی تئاتر دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان برگزار گردید. در این نشست، ابتدا برنامه نشست معرفی شد و فعالیت ها و دستاوردهای گروه پژوهشی مطالعات محیطی دریاچه زریبار توسط اینجانب ارائه گردید. سپس چهار سخنرانی با موضوعات زیر ارائه شد:  بازنگری فلور دریاچه زریبار با معرفی چند گونه گیاهی جدید  تخمین آبدهی ماهانه و سالانه حوضه دریاچه زریبار  بررسی میزان و منابع تولید رسوب حوزه آبخیز دریاچه زریبار  درآمدی بر ویژگی های اجتماعی – اقتصادی ساکنان حوضه تالاب زریبار و بررسی نقش گردشگری بر روند بهبود آن تخمین آبدهی ماهانه و سالانه حوضه دریاچه زریبار چکیده: با توجه به عدم وجود ایستگاه هیدرومتری در حوضه بالادست دریاچه زریبار، برای تعیین شرایط متوسط هیدرولوژیکی حوضه دریاچه زریبار سعی شد از ایستگاه‌های با مساحت نزدیک‌تر به حوضه زریبار و همچنین دارای وضعیت اقلیمی، توپوگرافی و زمین‌شناسی مشابه استفاده شود تا بتوان تقریب‌هایی نزدیک به واقعیت را در مورد تخمین رواناب حوضه زریبار بدست آورد. براساس بارگراف داده های موجود، در نهایت پنج ایستگاه هیدرومتری دارای جریان طبیعی و آمار مناسب (ایستگاه های قزلچه سو – نچی، قزلچه سو - جشنی آباد، عصرآباد - پای پل، شویشه – نگل و زریبار - درزیان) در یک دوره 21 ساله (از سال آبی 80-1379 تا سال آبی 1400-1399)، انتخاب گردید و کار آنالیز آماری بر روی آنها صورت گرفت. براساس آنالیز منطقه ای بارش – رواناب و مقایسه کارایی روش های مختلف (روش سطح- دبی، روش نقطه ای، روش خوزلا، روش ایکار و روش جاستین) مشخص گردید که روش ایکار کمترین خطای تخمین را در برآورد رواناب منطقه مورد بررسی دارد که براساس آن آورد سالانه حوضه بالادست دریاچه زریبار حدود 12 میلیون متر مکعب برآورد شده است. با توجه به نتایج پایش رواناب در دو سال آبی توسط محقق، اعداد آبدهی برآورد شده برای رواناب تولیدی از سطح حوضه بالادست زیرحوضه های دره تفی و سیف پایین براساس روش ایکار بایستی تعدیل گردند. این امر احتمالا به دلیل مصارف آبی داخل حوضه می باشد که به بخشی از رواناب تولیدی زیرحوضه ها اجازه ورود به دریاچه زریبار را نمی دهند. در صورت دسترسی به داده های مصارف آبی در حوضه بالادست دریاچه زریبار و استفاده از روش ها و مدل های با دقت بالاتر (نیازمند دسترسی به داده های خاکشناسی، کاربری اراضی و گروه های هیدرولوژیک خاک و ...) همزمان با اندازه گیری دبی در خروجی زیرحوضه های اصلی و کالیبراسیون مدل ها می توان محاسبات آورد حوضه بالادست به دریاچه زریبار را با دقت بالاتری محاسبه نمود.