این کارگاه بنا به درخواست معاونت پژوهشی دانشگاه شهرکرد و دبیر دومین کنفرانس ملی هیدرولوژی ایران در تاریخ 21 تیر ماه در دانشگاه شهرکرد برگزار گردید. ابتدا لزوم استفاده از ردیاب ها در مطالعات هیدرولوژیکی، هیدروکلیماتولوژی و هیدروژئولوژیکی یک حوزه آبخیز مورد بررسی قرار گرفت و در مورد انواع ردیاب ها، معیارهای انتخاب ردیاب مناسب و کاربرد هر یک از آنها بحث شد. در ادامه تعاریف و تاریخچه ای از هیدرولوژی ایزوتوپی و مطالعات موردی انجام شده در کشور بیان گردید. سپس نحوه استفاده از 36Cl، 14C، 3H به عنوان مهم ترین رادیوایزوتوپ های رایج در مطالعات منابع آب شرح داده شد. در نهایت موارد کاربرد، نحوه نمونه برداری و آنالیزهای آزمایشگاهی ایزوتوپ های پایدار اکسیژن-18 و دتریم به تفصیل بیان شد و ضمن شرح عوامل موثر بر ترکیب ایزوتوپی بارش، اثر ارتفاعی، اثر فصلی، اثر قاره ای و اثر مقدار، اصول حاکم بر مقادیر ایزوتوپی مولفه های چرخه آب مورد بحث قرار گرفت. این کارگاه با هدف آشنایی هر چه بیشتر محققین آب کشور با هیدرولوژی ایزوتوپی و در جهت پیشرفت این علم برگزار گردید.
