در سال های اخیر، آنالیز روند سری های زمانی در تحقیقات متعدد محیطی مورد توجه شایانی قرار گرفته است. یکی از روش های رایج در تعیین آنالیز روند مولفه های چرخه آب، آزمون ناپارامتری من-کندال می باشد. تصادفی بودن داده ها و عدم وجود خودهمبستگی در سری زمانی مورد بررسی، فرض صفر این آزمون است. با این حال وجود خودهمبستگی در سری زمانی مورد بررسی می تواند بر نتایج آنالیز روند اثرات معنی داری داشته باشد. بر این اساس این تحقیق به بررسی اثر خودهمبستگی بر نتایج آنالیز روند سری های زمانی 55 ساله (از سال آبی 39-1338 تا 93-1392) دمای متوسط سالانه در 31 ایستگاه هواشناسی کشور پرداخته است. در این راستا، روند تغییرات دمای متوسط سالانه با استفاده از روش های ناپارامتری من – کندال و من – کندال اصلاح شده برای اثر خودهمبستگی مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج این بررسی حاکی از آن است که بیشتر ایستگاه های مورد بررسی روند مثبت دما را تجربه نموده اند. در حالیکه در روش من – کندال، شش ایستگاه روند کاهشی معنی دار را در سطح 5 درصد نشان دادند با این حال در آزمون من – کندال اصلاح شده، روند کاهشی معنی دار در هیچ یک از ایستگاه ها حتی در سطح ده درصد نیز معنی دار نشد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که عدم توجه به اثرات خودهمبستگی باعث معنی داری بیشتر یا کمتر از حد واقعی می شود. بنابراین با توجه به اثرات خودهمبستگی و ساختار آن بر نتایج آنالیز روند، استفاده از روش من – کندال اصلاح شده مورد تاکید قرار می گیرد.
