بررسی تغییرات زمانی و مکانی نوسانات سطح آب زیرزمینی و تعیین عوامل موثر بر آن، در تعیین میزان آب در دسترس آتی و اتخاد تصمیمات مناسب مدیریت آبخوان ها نقش قابل ملاحظه ای می باشد. براین اساس، در این مطالعه تلاش شده است روند تغییرات مکانی و زمانی سطح آب زیرزمینی در آبخوان های دشت قروه – دهگلان و همچنین نقش نوسانات بارش و تغییر در میزان بهره برداری بر تراز آب زیرزمینی، مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور از روش های متعدد آمار ناپارامتری، مدل های زمین آماری و تحلیل های گرافیکی استفاده شده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که متوسط آب زیرزمینی در دوره 27 ساله(سال آبی 67-1366 تا سال آبی 1393-1392) در آبخوان های دهگلان، قروه و چهاردولی، به ترتیب 24.25، 15.41 و 14.00 متر افت داشته است. بررسی نوسانات سطح آب زیرزمینی خصوصا در بخش های انتهایی و مرکزی دشت ها نشان می دهد که این فاجعه آبی عمدتا در اثر مدیریت نامناسب منابع آبی و افزایش صدور مجوز حفر چاه ها در اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 اتفاق افتاده است. این در حالی است که نقش خشکسالی های دو دهه گذشته و نوسانات بارش در این بحران، به مراتب بسیار کم رنگ تر بوده است.