وجود تالابها و پهنه های آبی منحصر به فردی نظیر دریاچه زریبار با ویژگی های منحصر به فرد خود یک ثروت ملی به شمار می رود که از نظر اقتصادی، گردشگری، تنوع زیستی، مهار سیلاب، اشتغالزایی، ماهی گیری، شکار و تغذیه آبهای زیرزمینی دارای ارزش بسیارند. با توجه به اینکه جهت بهره گیری از هر منبع طبیعی اولین گام شناخت ظرفیت های بالقوه و بالفعل آن ضروری می باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف شناسایی وضعیت موجود محیط زیست طبیعی منطقه، تعیین جایگاه زیست محیطی دریاچه زریبار در سطح منطقه ای و ملی، شناخت ظرفیت ها و حساسیت های منابع بیوفیزیکی و ذخیره گاه طبیعی، امکانات و توانمندی ها و ارائه راهکارهای همسو با توسعه پایدار صورت گرفت. در این راستا مطالعات پایه منابع فیزیکی و زیستی شامل: آب و هوا و اقلیم، زمین شناسی، هیدرولوژی، واحدهای شکل زمین، تیپ و قابلیت اراضی، حیات وحش، پوشش گیاهی و اجتماعات جنگلی، مرتعی و تالابی از دیدگاه ملاحظات زیست محیطی مورد ارزیابی قرار گرفت. پوشش گیاهی منطقه از نظر ترکیب گونه ها، خصوصیات رویشگاهی و میزان تولید، در 5 اجتماع: جنگلی نسبتاً متراکم با وسعت 27/552 هکتار، جنگلی کم تراکم با وسعت 38/2882 هکتار، تیپ مراتع مشجر با وسعت 46/449 هکتار، تیپ مراتع پراکنده برروی دامنه ها و ارتفاعات با وسعت 90/282 هکتار، رویش های تالابی بالغ بر 12/1247 هکتار مورد بررسی قرار گرفت. تنوع زیستگاهی و گونه ای گیاهان آبزی فراوان، ظرفیت های بالقوه این زیستگاه آبی از نظر پرورش انواع ماهی و ظرفیت پذیرش 6 هزار قطعه پرنده مهاجرآبزی در سال نشان دهنده ظرفیت تولید بالا در این دریاچه کوهستانی و شاخصی برای برقراری تعادل منابع بیوفیزیکی در این دریاچه است.
