سیلاب های شهری از جمله پیامدهای توسعه مناطق شهری هستند که با توجه به پیچیدگی، تنوع و عدم وجود اطلاعات کافی از هیدرلوژی المان های مختلف حوضه های شهری، مطالعات کمی سیلاب در این مناطق چالش برانگیز است. منطقه مورد مطالعه در این تحقیق حوزه‌آبخیز گریشان است که بخش قابل توجهی از محدوده شهر سنندج درون این حوضه واقع شده است. یکی از مهم‌ترین تفاوت های حوضه های شهری نسبت به حوضه های طبیعی، توسعه قابل توجه سطوح نفوذناپذیر است. از آنجا که سطوح نفوذناپذیر داده ورودی مهمی برای بیشتر مدل‌های برآورد سیلاب شهری می‌باشد، در این مطالعه ابتدا تعیین سطوح نفوذناپذیر در دستور کار قرار گرفت. سپس به منظور مطالعه رواناب شهری، داده برداری از وقایع بارش – رواناب در خروجی حوضه و زیرحوضه های معرف در دستور کار قرار گرفت و مدلسازی رواناب با استفاده از روش استدلالی و مدل TR-55 مبتنی بر روش SCS در دستور کار قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که بهترین فصل برای استخراج سطوح نفوذناپذیر، فصل بهار می‌باشد و بررسی سری زمانی تصاویر راداری نشان داد که عملگر ریاضیاتی میانه بهترین عملکرد را داشت. در استخراج سطوح نفوذناپذیر، تصاویر اپتیک نسبت به تصاویر راداری کارایی بالاتری را نشان دادند. ارتفاع رواناب و دبی پیک سیلاب در زیرحوضه‌های شهری به دلیل وجود سطوح نفوذناپذیر به مراتب بیشتر از زیرحوضه‌های دارای کاربری مرتعی بود. همچنین مقایسه رواناب حاصل از وقایع بارشی پایش شده نشان داد که زیرحوضه نفوذناپذیر با وجود داشتن مساحت و شیب بسیار کمتر از زیرحوضه نفوذناپذیر، حجم رواناب 1.7 برابری زیرحوضه نفوذپذیر را به ثبت رساند.
