این پژوهش به مطالعه ی نگرش اساتید دانشگاه کردستان نسبت به آموزش مجازی برای تعیین ماهیت یادگیری در این نوع آموزش وموانع توسعه ی آن می پردازد. با استفاده از رویکرد آمیختهو تاکید بیشتر بر نتایج کمی، 132 نفراز اساتید دانشگاه کردستان مورد مطالعه قرار گرفتند. روش گرد آوری داده ها مصاحبه و سپس پرسشنامه ی محقق ساخته بود که پس از انجام تحلیل عاملی، پنج مولفه ی اساسی از آن استخراج شد: فقدان یادگیری اصیل، استقلال در انجام فعالیت یادگیری، ضعف نقش کنترل کننده گی استاد، مهارت فنی در آموزش مجازی، و زیر بنا و سیاست گذاری. سه مولفه ی یادگیری اصیل، استقلال در یادگیری و نقش کنترل کننده گی استاد در فرایند آموزش تبیین کننده ی یک عامل بنیادی تر تحت عنوان ماهیت کلی یادگیری و تدریس در آموزش مجازی می باشند. همچنین دو مولفه ی دیگر تشکیل دهنده ی عامل اصلی تحت عنوان موانع توسعه ی آموزش مجازی هستند. نتایج بررسی نگرش اساتید در باره ی مولفه های بالا نشان داد که بیشتر اساتید معتقدند که در محیط مجازی داشتن یادگیری اصیل و بنیادی یک چالش اساسی می باشد؛ همچنین استاد در فرایند آموزشی نمی تواند نقش خود را به درستی در جهت کنترل آموخته های دانشجویان و کیقیت آموزش ایفا کنند. با این وجود بیشتر اساتید معتقدند که دانشجویان در محیط مجازی دارای آزادی و استقلال بیشتری در جهت تنظیم انجام تکالیف درسی و یادگیری های خود دارند. از طرف دیگر بیشتر اساتید، دانشگاه کردستان را فاقد زیربنا ها و سیاستگذاری لازم برای توسعه ی آموزش مجازی می دانند؛ همچنین درصد بیشتری از آنها معتقد بودند که دانشجویان و اساتید مهارت های فنی لازم را برای اجرای موفقیت آمیز آموزش مجازی ندارند.
