در این پایان نامه روش هایی برای کنترل نرخ کشف نادرست در آزمون فرض های چندگانه بررسی شده است. نرخ کشف نادرست برای اولین بار در سال 1995 توسط بنجامینی و هوچبرگ در حل مسائل آزمون فرض چندگانه معرفی شد که به عنوان جایگزین نرخ خطای جمعی شناخته شد که یک معیار بسیار محافظه کارانه میباشد. نرخ کشف نادرست که نوعی احتمال خطای نوع اول در مسئله ازمون فرض است، روشهایی برای کنتری آن مورد نیاز است. آلگوریتم بنجامینی- هوچبرگ این نیاز را برآورده کرده است که براساس احتمالات بامعنایی یا همان p-values در باره پذیرش یا رد فرضها تصمیم میگیرد. این آلگوریتم مبتنی بر فرض مستقل بودن احتمالات با معنایی میباشد. روشهای دیگری برای کنترل نرخ کشف نادرست در حالتی که احتمالات بامعنایی مستقل نیستند نیز مورد بررسی قرار میگیرند.
