با توجه به شرایط محیطی پویا و رقابت روز افزون در دنیای امروزین، سازمان ها نیازمند به راهبردهایی هستند که به کمک آن علاوه بر تمرکز بر شایستگی های اصلی، موقعیت رقابتی خود را نیز ارتقا بخشند. برون-سپاری، یکی از این راهبردهاست که مدیران، گرایش فزاینده ای به آن پیدا کرده اند. با توجه به اهمیت منابع انسانی در میان سایر منابع سازمان ها، این پژوهش جهت بررسی آثار برون سپاری، با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی اثرات این راهبرد را بر نیروی انسانی مدنظر قرار داده است. بدیهی است که علل عدم توفیق سازمان در دستیابی به مزایای برون سپاری نیاز به بررسی های جامع به لحاظ ارزیابی عملکرد تأمین کنندگان خدمت، بررسی مقیاس های تعیین شده و شاخص های مطلوب جهت نظارت بر واگذاری ها دارد اما بررسی کیفی و کمی این راهبرد از منظر نیروهای درگیر در واگذاری از لحاظ تأثیر این راهبرد بر منابع انسانی نیز، می تواند ابزار و مقیاسی برای اندازه گیری کارایی و اثربخشی باشد. لذا این پژوهش در تلاش است که با استفاده از زیرشاخه های بهره وری در مدیریت استراتژیک منابع انسانی و توجه به مزایای برون سپاری، نقش عملکرد این منبع را مقیاسی برای توفیق راهبرد برون سپاری معرفی نماید، زیرا علیرغم مزایای بسیار برون سپاری اگر این راهبرد به درستی هدایت نشود، سودمند واقع نخواهد شد.
