در دهه های اخیر، کاهش فقر و افزایش سطح رفاه خانوارها به یکی از مباحث مهم توسعه اقتصادی کشورها تبدیل شده است؛ بنابراین یک راه حل جامع برای حل مشکلات فقر مورد نیاز می باشد. این راه حل می تواند شامل بررسی و تغییر در سیاست های کلان اقتصادی باشد که از جمله آن ها می توان به سیاست های پولی اشاره کرد. بر همین اساس در تحقیق حاضر به بررسی تأثیر سیاست های پولی بر فقر در کشور عراق طی دوره (2019-1990) پرداخته شده است. برای اندازه گیری سطح فقر از شاخص ضریب جینی و برای اندازه گیری سیاست های پولی، از دو شاخص نرخ بهره و حجم نقدینگی استفاده شده است و برای برآورد مدل تحقیق از الگوی خودتوضیح با وقفه های توزیع شده (ARDL) استفاده گردیده است. یافته های تحقیق نشان داد که شاخص های حجم نقدینگی و نرخ بهره به عنوان شاخص های سیاست پولی اثرات مثبت و معنادار بر افزایش شاخص ضریب جینی در کشور عراق داشته است؛ به این معنی که با افزایش شاخص های سیاست پولی، سطح فقر در کشور عراق افزایش یافته است. بنابراین لازم است سیاستگذاران اقتصادی در کشور عراق در خصوص اتخاذ سیاست های پولی بازنگری و تعدیل اعمال نمایند. دیگر یافته های تحقیق نشان می دهد که مخارج دولت و رشد اقتصادی اثرات منفی و معنی دار و متغیر نرخ ارز و نرخ تورم اثرات مثبت و معنادار بر متغیر سطح فقر در کشور عراق داشته است.
