پیبردن به اینکه شدت و میزان استفاده از هر یک از فضاهای شهری توسط شهروندان به چه نحوی است، می- تواند طراحان، برنامهریزان و مدیرانشهری را در جهت دستیابی هرچه دقیقتر به اهدافشان یاری نماید در این پژوهش که در منطقه4 شهر تبریز، محله چوستدوزان صورت پذیرفته است، جهت دستیابی به هدف فوق با 1 استفاده از روش چیدمان فضا 2 ،مدلی جهت پیش ، مشاهده مواجههای و رگرسیون بینی حجم عابر پیاده در فضاهای شهری ارایه شده است. چیدمانفضا میتواند تردد عابرپیاده در معابر را به طور نسبی تعیین کند، ولی در ارایه تعداد و مطالعه تاثیر هرکدام از متغیرها به طور مستقل و یا توام با سایر متغیرها ناتوان است؛ لذا برای این منظور از روش رگرسیون که ابزاری در زمینه مدلسازی میباشد استفاده شده است. یکی از مواردی که در اکثر پژوهشهای مدلسازی الزم است، داشتن تعداد مناسبی داده واقعی از متغیر )و یا متغیرهای( هدف می- باشد؛ برای این منظور از طریق روش مشاهده مواجههای، تعداد عابرین پیاده که متغیر هدف در این پژوهش میباشد، در تعدادی از معابر محدوده مطالعاتی )نمونهآماری( ثبت گردید. در این پژوهش که به بررسی میزان تاثیر دو پارامتر هم پیوندی و تعداد کاربریهای تجاری در پیشبینی تعداد عابر پیاده پرداخته شد، نشان داده شد که تاثیر همزمان دو پارامتر مذکور در پیشبینی تعداد عابر پیاده نتیجه بهتری نسبت به تاثیر هر کدام از پارامترها به تنهایی در پیشبینی تعداد عابر پیاده دارد، بطوریکه ضریب همبستگی میان دو پارامتر هم پیوندی و تعداد کاربریهای تجاری به طور همزمان با تعداد عابر پیاده، 736/0 و ضریب همبستگی میان متغیرهای هم پیوندی و تعداد کاربری تجاری به طور مجزا با تعداد عابر پیاده به ترتیب، 453/0 و 587/0 می باشد. در نهایت خالصه یافتههای پژوهش حاضر در قالب یک مدل پیشنهادی ارایه شدهاست که میتواند حجم عابر پیاده را در فضای شهری با دقت مناسبی پیشبینی نماید.
