فضاهای شهری در حاشیه خلیج، نقش مهمی در سرزنده و فعال بودن شهرها داشته اند چرا که باعث رونق اقتصادی و افزایش اعتبار شهرها بودند. از طرفی هویت محله های اطراف نیز به این فضاها وابسته است. بعضی از این فضاها به دلایل مختلفی چون اقتصادی، کالبدی، زیست محیطی و ... کارایی خود را از دست داده و رو به فرسودگی رفته اند و در نتیجه از بین رفتن حس تعلق می شود. میدان گیراردلی 1 واقع در ایالت سانفرانسیسکوی آمریکا یکی از فضاهای شهری بوده است که به دلیل خواستگاه صنعتی آن بعد از مدتی از رونق افتاده و تاثیراتی را به لحاظ اقتصادی، اجتماعی و ... در محله های اطراف داشته است. پژوهش حاضرپس از بررسی ادبیات موضوع و در این زمینه و استخراج اصول و معیارهایی برای این نو از فضاها در پی یافتن روش و مدلی برای بازآفرینی میدان گیراردلی می باشد. معیارهای اصلی بازآفرینی فضاهای حاشیه خلیج سان فرانسیسکو در چهار زیرشاخه کالبدی، اجتماعی، حمل و نقلو اقتصادی دسته بندی شده و پس از مشخص شدن معیارها، تحلیل های مرتبط با استفاده از تکنیک Swot انجام و مورد ارزیابی قرار گرفته است و این نتیجه حاصل شده است که نقاط مثبت این شروژه بیشتر و پررنگ تر از نقاط منفی آن می باشد.
