در دهه های اخیر و باتحولات عمیق کالبدی و اجتماعی شهرهای کشور، بازار به عنوان کانون اقتصادی و اجتماعی شهر سنتی ایرانی دچار دگرگونی و تغییرات قابل توجهی شده است. در بیش تر موارد، بازار از کانون پرجنب وجوش با مرکزیت قوی، به عنصری نسبتا حاشیه ای بویژه در ارتباط با عملکردهای شهری بدل شده وبخش عمده آن با افت ارزش و پویایی اقتصادی و اجتماعی و کالبدی روبه رو بوده است. این مسئله باعث شده که بخش چشمگیری از بازار، بویژه عناصر جانبی و جدا از راسته های اصی آن دچار رکود و تخریب شوند. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی و باتکیه بر برررسی مطالعات کتابخانه ای، بررسی میدانی و تطبیق نقشه ها،سعی شده است تحولات کالبدی _فضایی بازار قدیمی شهرسنندج شناسایی و مورد بررسی قرارگیرد و در نهایت از طریق برنامه ریزی راهبردی احیا گردد.شهر تاریخی-فرهنگی سنندج باتوجه به موقعیت خود همواره دارای اهمیت بوده و بازار با رونقی داشته است. بنا بر اسناد موجود، بازار سنندج در دوران قاجار در اوج رونق و شکوه بود.پس از آن باتوجه به رشد شتابان شهری و روند فزاینده نوسازی، بازار نیز چون دیگر عناصر و اجزای شهری، تحولات عمیقی راتجربه کردو تاحد زیادی از لحاظ کارکردی و کالبدی روبه تحلیل رفت.به طور کلی، علل اصلی این تحولات را می توان در دگرگونی شیوه های تولید و مصرف، نوسازی و نوگرایی معاصر، ورود خودرو وخیابان کشی های جدید، برنامه ریزی شهری جدید و تغییر در نقش و عملکرد شهر سنندج جستجو کرد و نتیجه اینکه با برنامه ریزی استراتژیک می توان بسیاری از موارد را رفع و تسهیل نمود.
