کیومرث حبیبی

در سال های اخیر گردشگری به عنوان صنعت بدون دود، منبع درآمد سرشار در تجارت جهانی و عنصر مهمی در بهبود و تنظیم موازنه بازرگانی و تراز پرداخت های بسیاری از کشورها شده است، این صنعت یک صنعت منحصر به فرد اقتصادی تلقی شده و طرفداران بسیاری دارد. تعداد کل گردشگران از 25 میلیون نفر در سال 1950 به 760 میلیون نفر در سال 2004 افزایش یافته و پیش بینی می شود که این تعداد در سال 2020 به 56/1 میلیارد نفر برسد. شهرها وگردشگری دارای روابط مکملی هستند چرا که همه انواع گردشگری به نوعی به کانون ها و خدمات شهری نیازمند می باشند. بنابراین در هر گونه برنامه ریزی برای توسعه و ترقی گردشگری باید به توانمندی کانون های شهری در ارایه خدمات (مستقیم و غیرمستقیم) نیز توجه شود. امروزه به طور فزاینده ای به دلیل پذیرش حجم وسیعی از گردشگران توسط شهرهای بزرگ، گردشگری شهری جایگاه قابل توجهی در میان حوزه های مختلف گردشگری یافته است. منطقه 6 تهران به نوعی قلب عملکردی و یکی از تاثیرگذارترین مناطق تهران به لحاظ پویایی فعالیت، جذب جمعیت و تحولات شهری است. واقع شدن منطقه شش در مرکز جغرافیایی شهر تهران، مانند مرکز جغرافیایی اغلب کلانشهرهای دنیا، زمینه ساز رونق اقتصادی و پویایی و تنوع فعالیت در آن شده است. استقرار فعالیت های فرامنطقه ای، شهری، ملی و حتی بین المللی به آن ویژگی های مرکز اداری- تجاری شهر را بخشیده است که موجب جذب سفرهای روزانه شغلی از سایر مناطق شهری و فراشهری به آن شده است. وجود محورها و کانون های متعدد، جاذبه ها و آثار تاریخی، هویت و جایگاه تاریخی منطقه در ذهنیت و خاطرات مردم تهران، منزلت فضایی و عملکردی و شاخص های اجتماعی بالا، سابقه شکل گیری 80 ساله، وجود محله های باهویت و ارزشمند و حجم بالای جمعیت شناور روزانه، شکل گیری در چهار مقطع تاریخی اصلی تکوین شهر تهران، وجود عناصر تاریخی و فرهنگی متعدد، وجود خدمات مختلف در مقیاس شهر و فرا شهر، وجود فضاهای خاطرات جمعی متعدد، تنوع هویتی منطقه، وجود 70 خانه ثبتی و 200 خانه با ارزش، سینماها، موزه ها، تالارهای نمایش، نگارخانه ها، فرهنگسراها، مساجد، کلیساها و کنیسه ها و ... از جمله قابلیت های گردشگری شهری منطقه و گذران اوقات فراغت در آن هستند. قرارگیری بخش اعظمی از محور 17 کیلومتری ولیعصر و شکل گیری عرصه های جمعی سرزنده در کنار آن لزوم شناسایی توان و استعدا