کدهای فرم مبنا از جمله ابزارهای نوشهرگرایی هستند که جهت مقابله با آثار منفی که منطقه-بندی سنتی داشت در اوایل دهه 1990 توسط پیتر کتز مطرح شدند. این کدها که بر پایه اصول نوشهرگرایی هستند، در واقع استانداردهای ضابطه مندی می باشند که به صورت جدول، تصویر و دیاگرام بیان می شوند که قابل فهم تر بوده و سبب افزایش مشارکت مردمی می گردند. در مقابل منطقه بندی سنتی که متمرکز بر روی کاربری ها است، کدهای فرم مبنا بر فرم فیزیکی تمرکز دارند که ثبات و پایداری بیشتری نسبت به کاربری دارد و همچنین قابلیت اجرایی و قانونی داشته که جایگزین مناسبی برای اسناد راهنمای طراحی شهری هستند و در مقیاس های مختلف از جزئیات معماری تا منطقه متغیر می باشند. در پژوهش حاضر محله چهارصد دستگاه کرج به عنوان محله مورد مطالعه انتخاب شده است تا با استفاده از روش کدهای فرم مبنا و اصلاح ضوابط طرح تفصیلی، محله را با دیدگاه توسعه پایدار سامان دهی نمود. این محله نسبتاً قدیمی در منطقه 9 شهرداری کرج تقریباً در بخش مرکزی و در محدوده مسیرهای بسیار مهم و ارتباطی شهر کرج قرار دارد محله از طریق برداشت های میدانی، مطالعات اسناد فرادست و پرسشنامه های مردمی شناسایی شده و اطلاعات بدست آمده به روش جدول سوات، قیاس وضع موجود با نتایج حاصل از ضوابط مصوب و نقشه ذهنی مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است. با استفاده از تحلیل های انجام شده کدهای فرم مبنا در قالب نقشه منطقه-بندی و ضوابط و استانداردها ارائه شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که کدهای فرم مبنا می-توانند سبب توسعه پایدار محلات مسکونی گشته و قابلیت جایگزینی با روش های منطقه بندی موجود را داشته و می توانند با طرح تفصیلی ادغام یافته و ضوابط را اصلاح نمایند.
