مرمت بافت های تاریخی زمینه ساز استفاده موثر از منابع درونی شهر و حفظ ارزش های تاریخی، اقتصادی و اجتماعی این بافت ها خواهد گردید. ارزیابی طرح های مرمت شهری موجب آگاهی از کارایی اجرای این طرح ها شده و می تواند راهنمای مناسبی را برای برنامه ریزان بوجود آورد. یکی از مدل های مفهومی مرتبط با ابعاد مختلف پایداری که می تواند اجرای سیاست های مرمت شهری را مورد ارزیابی قرار دهد، مدل مفهومی کیفیت زندگی شهری است. در این مقاله از طریق تحلیل متون معتبر، فرآیند برنامه ریزی راهبردی طرح بهسازی محله درب الاحمر استخراج شده است. در ادامه به منظور مقایسه وضعیت کیفیت زندگی در دو زمان قبل از اجرای طرح بهسازی و بعد از اجرای آن، با استفاده از روش دلفی و تکنیک تحلیل سلسله مراتبی، نظرات کارشناسان استخراج گردیده است. یافته ها نشان می دهد که بعد از اجرای طرح بهسازی امتیاز کیفیت زندگی در محله درب الاحمر از 0429 به 0571 ارتقا یافته است. در واقع در اکثریت زیر معیارهای کیفیت زندگی بهبود حاصل شده است و دو زیرمعیار آب و هوا و یا مشارکت سیاسی مردم قبل و بعد از اجرای طرح بهسازی تغییری نداشته اند. به طور کلی اجرای طرح بهسازی نقش مهمی را در ارتقای کیفیت زندگی ساکنان محله درب الاحمر ایفا کرده است و فرآیند طی شده برای بهسازی بافت تاریخی در این پروژه، می تواند راهنمای موثری برای سیاست گذاران توسعه باشد.
