بافت های قدیم،هسته ی اصلی و هویت بخش شهری بوده که با ورود تکنولوژی های جدید دچار مشکلات ساختاری و عملکردی شده-اند.راهکارهای مداخله در این بافت ها ناکارآمد بوده و از قابلیت های اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی آنها بهره کافی گرفته نمی شود در نتیجه شهرهای کهن ایرانی را با بحران هویت و گسیختگی اجتماعی-اقتصادی مواجه ساخته است.تجارب کشورهای موفق در زمینه بهسازی،نوسازی و بازسازی بافتهای کهن شهری می تواند به عنوان الگوی وارداتی با پس زمینه های بومی ایرانی تلفیق شده و با بهره مندی از استراتژی ها،سیاستها و برنامه های عملیاتی آنان به مرمت و احیا شهرهای قدیمی دست زد.هدف این مقاله بررسی فرآیند تهیه طرحها،سیاست گذاری،تعیین راهبردها و اصول مداخله و برنامه های عملیاتی کشورهای اروپایی به ویژه سه کشور موفق اسکاندیناوی(سوئد ، فنلاند ، نروژ)می باشد.الگوی این کشورها در زمینه انتحاب شیوه اقدام(بهسازی،نوسازی و بازسازی) و شیوه برنامه ریزی با توجه به شرایط و مشکلات بافت های موجود آنها بررسی شده است.نتایج بدست آمده نشان می دهد که برنامه ریزی آنها ساختاری-راهبردی بوده و از هرسه شیوه اقدام با محوریت انسان و حرکت پیاده و توجه به فضاهای شهری استفاده شده است.تکیه اصلی مطالعات بر برداشتهای میدانی،مصاحبه و مطالعات کتابخانه ای و اینترنتی استوار است. بدیهی است که اصول و سیاتهای مداخله در این کشورها می تواند سرمشق کشورهای درگیر با بحران بافت قدیم همچون ایران قرار گیرد.
