مقدمه: خلازیر جنوبی یکی از محدوده های مسئله دار کلان‌شهر تهران است. این محدوده به دلیل تجمع مشاغل مزاحم شهری مشکلات زیادی را برای نواحی پیرامون و حتی کلان‌شهر تهران ایجاد کرده است. به دلیل پیچیدگی مسئله، ساماندهی این محدوده نیازمند مشارکت همه ذینفعان است. هدف پژوهش حاضر شناسایی ذینفعان اصلی، تحلیل تمایل و قدرت ذینفعان، شناسایی نیاز و خواسته های ذینفعان و تحلیل شبکه اجتماعی ذینفعان در خصوص مسئله خلازیر جنوبی است. داده و روش: روش تحقیق در این پژوهش، ترکیبی(کیفی و کمی) با تأکید بر روش کیفی و ترکیب داده های کمی در خلال تحلیل است. داده های پژوهش از طریق مصاحبه با ذینفعان مربوطه جمع‌آوری شده است. تحلیل داده ها با کمک ماتریس تمایل-قدرت و نرم‌افزار NodeXL انجام گرفته است. یافته‌ها: یافته ها نشان می‌دهد که مسئله خلازیر جنوبی دارای 16 ذی‌نفع اصلی است که دارای خواسته و نیازهای مختلفی هستند. همچنین نتایج پژوهش حاکی از آن است که شهرداری منطقه 19، موقوفه مدرسه مروی، کسبه خلازیر و شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل شهر تهران بیشترین قدرت را دارند. نتایج دیگر نشان می‌دهد که سازمان نوسازی شهر تهران، معاونت خدمات شهری و محیط‌زیست شهرداری منطقه 19 تهران، معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران، معاونت خدمات شهری و محیط‌زیست شهرداری تهران بیشترین قدرت در شبکه اجتماعی ذینفعان دارند. نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد همه ذینفعان جهت ساماندهی و حل مسئله خلازیر جنوبی تمایل به حل مساله دارند؛ اما از نظر قدرت، میزان قدرت همه ذینفعان یکسان نیست و سه ذی‌نفع موقوفه مدرسه مروی، شهرداری منطقه 19 ، شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل شهر تهران و کسبه خلازیر بیشترین قدرت را دارند و هرگونه اقدامات بایستی از طریق این ذینفعان شروع شود. همچنین نتایج نشان می‌دهد که معاونت خدمات شهری و محیط‌زیست شهرداری تهران با نمره مرکزیت بینیت 1.20 و معاونت خدمات شهری و محیط‌زیست شهرداری منطقه 19 با مرکزیت بردار 0.096 بیشترین نقش را در روابط بین ذینفعان بر عهده دارند.
