از آنجا که فضاهای شهری امروزی مولفه ای برای وقوع نابهنجاری های شهری و در نتیجه عدم وقوع امنیت در شهر می باشد. یک عامل تاثیرگذار بر جنبه های متنوع امنیت انسان در فضای عمومی ، کیفیت چیدمان فضایی عناصر کالبدی است. با نگاهی بــه پژوهش های پیشین در حوزه امنیت شهری مشاهده می شود در میان رویکردهای پیشگیرانه، اقدامات و مداخلات محیطی از جایگاه ویژه ای برخوردار هستند. هدف اصلی این پژوهش "بررسی میزان تاثیر چیدمان فضایی عناصر کالبدی بر بزهکاری"می باشد جامعه آماری در این پژوهش شامل تمامی ساکنان محلات میان قلعه ، ژاندارمری ، چهارباغ ، سرتپوله ، آغازمان ، قطارچیان است. معیار انتخاب حجم نمونه فرمول کوکران بود که حجم نمونه 400 بدست آمد به لحاظ روش شناسی پژوهش حاضر از نوع توصیفی تحلیلی و ازنظر هدف کار از نوع پژوهش های کاربردی است ، به لحاظ زمانی مقطعی و از نظر ماهیت کیفی است. از همین رو،در این براساس بررسی داده های حاصل از پرسشنامه که توسط ساکنین شش محله واقع در بافت مرکزی سنندج تکمیل و با استفاده از مدل ANP مشخص شد که محله ژاندارمری امن ترین محله و محلات چهارباغ، سرتپوله، قطارچیان، میان قلعه و آقازمان نیز به ترتیب رتبه دوم تا ششم (ناامن ترین محله) را به خود اختصاص داده اند. در ادامه براساس داده ها پرسشنامه و نقشه محور چیدمان فضایی می توان نتیجه گرفت که: متغیر ارتباط با میزان وقوع جرم رابطه معکوس دارد. متغیر هم پیوندی با میزان وقوع جرم رابطه معکوس دارد.متغیر انتروپی با میزان وقوع جرم رابطه مستقیم دارد متغیر عمق با میزان وقوع جرم رابطه مستقیم دارد. متغیر شدت با میزان وقوع جرم رابطه معکوس دارد. داده های این دو دسته از متغیرها در نرم افــزار (ضریب همبستگی پیرسون) SPSS وارد شده و روابط میان آنها مورد تحلیل قرار گرفته که نتایج بررسی ها نشان می دهد نخست آنکه متغیرهای چیدمان فضایی تأثیرات متفاوتی بر پیشگیری از وقوع جرم دارند، افزایش برخی متغیرها سبب کاهش بزهکاری می شود و افزایش برخی دیگر موجب افزایش بزهکاری می شود. دوم آنکــه به نظر تا حدودی محلاتی که میزان ارتباط آن ها کمتر و عمق آن ها بیشتر باشد، بزهکاری بیشتری در آن ها دیده می شود. ودر آخر با اعمال تغییرات در ساختار فضایی کانون های جرم خیز و همچنین ارتباط دادن آن ها با شریان های اصلی شهر و محله، بتوان تا حدودی جرم هایی را که وابسته به مکان است کاهش داد.
