در چند دهه اخیر در پژوهشهای دانشگاهی توجه به معیارهای فرهنگی و اقتصادی در طرحهای توسعه به موضوعی جدی و محوری تبدیل شده است به گونه ای که مراجع دانشگاهی را به تکاپو انداخته تا شیوهای مناسب جهت دخیل نمودن آن در طرحهای توسعه را شناسایی نمایند تا این طرحها از توجه صرف به کالبد به سمت توجه به ملاحضات فرهنگی اقتصادی و زیست محیطی حرکت دهند. توجه به این معیارها باعث هویت بخشیدن به فضاهای شهری، ارتقای کیفیت محیط و زیباسازی سیما و منظر شهری خواهد شد. بررسیها نشان داده که حضور فرهنگ و اقتصاد در فضاهای شهری از راههای گوناگون صورت میگیرد و نمود خود را در شهر نشان خواهد داد و بی توجهی به آنها در عدم تحقق اهداف طرحهای توسعه مؤثر است لذا در این پژوهش که با روش توصیفی تحلیلی و تطبیقی انجام شده با در نظر گرفتن مؤلفههای فرهنگی مانند الگوهای رفتاری (آداب و رسوم، سنن، قوانی و...)، زبان (لهجه) و قومیت و دین، هنر (المانهای شهری، مجسمه، نقاشی، الگوی معماری، صنایع دستی)، سرمایه اجتماعی (حس تعلق، مشارکت و .. )، مؤسسات آموزشی و تفریحی و اقتصادی شامل وضعیت اشتغال، درآمد خانوار و قیمت زمین و مسکن و شناسایی پتانسیلها و چالشها، طرحهای توسعه و عمران گذشته بوکان بررسی گردید تا میزان تبعیت از مؤلفههای فرهنگی و اقتصادی در این طرحها مشخص شود که نتایج بیانگر آن است که طرحهای توسعه و عمران بوکان نتوانستهاند از این پتانسیلهای فرهنگی و اقتصادی استفاده نمایند و در عدم تحققپذیری طرح تأثیرگذار بودهاند لذا در انتهای کار روشها، رویکردها و پیشنهاداتی جهت استفاده از این معیارها در اسناد فرادست مطرح شده است.
