چکیده صورت های مالی، اطلاعات مفید برای اتخاذ تصمیم گیری های اقتصادی و سرمایه گذاری ارائه می کنند که این اطلاعات برای استفاده کنندگان، در ارزیابی وضعیت و عملکرد مالی شرکت مهم هستند. ازاین رو صورت های مالی حسابرسی شده احتمالاً تنها منبع مورد اعتماد اطلاعات قابل دسترس است . از سوی دیگر، کمیته های حسابرسی باید به طرز صحیحی سازمان دهی شوند تا بتوانند منافع چشم گیری برای کلیه گروه ها داشته باشند و هم چنین بتوانند وظیفه مباشرت گزارشگری هیئت مدیره را تقویت نمایند و ارتباط بین حسابرس مستقل و مدیریت را بهبود بخشند. بنابراین هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین تخصص کمیته حسابرسی و کیفیت حسابرسی است. این پژوهش ازلحاظ هدف کاربردی و ازلحاظ ماهیت، توصیفی– همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1390-1395 می باشد که با روش حذف سیستماتیک، 57 شرکت در نمونه آماری این پژوهش قرارگرفته اند. جهت آزمون فرضیه های پژوهش از مدل رگرسیون چند متغیره و روش حداقل مربعات معمولی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد، بین تخصص مالی کمیته حسابرسی و کیفیت حسابرسی رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین به منظور روشن تر شدن موضوع، تخصص مالی کمیته حسابرسی به دو گروه تخصص حسابداری و غیر حسابداری تقسیم شد. نتایج نشان داد بین تخصص مالی حسابداری کمیته حسابرسی و کیفیت حسابرسی یک رابطه مثبت و معنادار و بین تخصص مالی غیر حسابداری کمیته حسابرسی و کیفیت حسابرسی یک رابطه منفی و معنادار وجود دارد. تجربه کمیته حسابرسی نیز باکیفیت حسابرسی یک رابطه مثبت و معنادار دارد. کلمات کلیدی: کمیته حسابرسی، تخصص مالی، حق الزحمه حسابرسی، کیفیت حسابرسی، حاکمیت شرکتی.
