کامران چپی

در بیشتر مناطق ایران، آب مورد نیاز جوامع و صنعت از منابع زیرزمینی تأمین می شود. خشکسالی از مهمترین فاکتورهای مؤثر بر کیفیت آب زیرزمینی است. تقاضای آب زیرزمینی در دشت قروه دهگلان به دلیل موقعیت آن و محدودیت دسترسی به آبهای سطحی افزایش یافته است. در این تحقیق اثر خشکسالی بر کیفیت آب چاه های دشت قروه و دهگلان بررسی شد. از داده های کیفیت آب 38 چاه در دوره آماری 21 ساله (1392-1371) استفاده شده و برای تعیین دوره های ترسالی و خشکسالی، شاخص باران استاندارد شده (SPI) در پایه های زمانی 3، 6، 12 و 24 ماهه بکار رفت. با استفاده از آزمون من-کندال، روند تغییر پارمترهای کیفیت آب زیرزمینی بررسی شده و رابطه بین خشکسالی اقلیمی و کیفیت آب زیرزمینی با ضریب همبستگی بدست آمد. بررسی ضرایب همبستگی نشان داد در 2/22% موارد، بین پارامترهای کیفیت در سطح اطمینان 95% رابطه معنی داری با SPI وجود دارد. ضرایب همبستگی در برخی از چاه ها مثبت و در برخی منفی می باشد. نتایج نشان داد در مورد بیشتر پارامترهای کیفیت آب، با افزایش پایه زمانی SPI، میزان همبستگی افزایش می یابد. نتایج آزمون من-کندال نشان داد بیشتر پارامترهای کیفیت آب روند افزایشی داشته و فقط Cl-، HCO3- و Mg++ به ترتیب در 53/60%، 53/60% و 63/52% چاه ها روند منفی دارند و CO3—نیز در هیچکدام از چاه ها روند نداشته است. نقشه های پهنه بندی کیفیت آب نشان داد بیشترین کاهش کیفیت آب در قسمت های شرقی دشت اتفاق می افتد زیرا مقدار افت تراز آب در بخش های ذکر شده بیشتر از سایر قسمت ها می باشد.