آگاهی از دینامیک تخریب تالاب ها به دلیل منافع مختلف این اکوسیستم های طبیعی برای دستگاه های خشکی زی و آبزی مهم است. علاوه بر تأمین آب، غذا و دیگر نیازها، حمایت مستقیم و غیرمستقیم معیشت مردم از طریق تعدیل)برای مثال تعدیل سیلاب، تنظیم کیفیت آب) و منافع فرهنگی-تفریحی چشمگیر است. تالاب زریبار، واقع در شمال غرب کشور، به دلیل عواملی همچون مصرف آب، ورود آلودگی ها و تغییر در کاربری اراضی، دستخوش تغییرات زیادی درگذر زمان شده که این تغییرات پیامدهای نامطلوبی برای اکوسیستم دریاچه و ساکنان اطراف آن به دنبال داشته داشت. در این مطالعه ، به منظور پی بردن به دلایل و شدت تغییرات صورت گرفته در تالاب زریبار، از تصاویر ماهواره ای TM، MSS و ETM+ در سالهای 1977، 2000 و 2014 استفاده شد. طبقه بندی تصاویر، پس از تصحیح ، سال های و اتمسفری و هندسی، به روش نظارت شده و با استفاده از الگوریتم های حداکثر شباهت، روش های متوازی السطوح و حداقل فاصله از میانگین، انجام گرفت و طبقه های آب، حاشیه تالاب، کشاورزی، جنگل تنک و جنگل پرپشت رده بندی شدند. یافته های پردازش زمانی اطلاعات نقشه های به دست آمده پس از صحت سنجی آن ها با روش ماتریس خطا، کاهش 95 درصدی مساحت بخش آبی و افزایش 79 درصدی مساحت حاشیه تالاب در دوره زمانی 1977 تا 2014 را نشان می دهند؛ این در حالی است که در همین دوره زمانی 44/99 درصد از مساحت جنگل های پرپشت کاسته شده و به ترتیب 38 و 43 درصد به مساحت جنگل های تنک و کاربری زراعی افزوده شده است که این امر باعث افزایش ورود آلاینده ها و رسوبات به دریاچه، کاهش مساحت بخش آبگیر، افزایش پدیده پر غذایی در تالاب و به طورکلی شکل گیری یک بحران زیست محیطی در منطقه طی این دوره کوتاه 37 ساله شده است. از این رو، ضروری است مدیران و تصمیم گیران با تجدیدنظر در رویکرد مدیریتی خود، هر چه بیشتر جنبه های اجتماعی، زیست محیطی و اقتصادی ذی نفعان تالاب را در مدیریت این اکوسیستم لحاظ کنند.
