دلایل مختلفی برای توضیح علت تسریع فرسایش خاک در مقیاس جهانی و عدم انجام کارهای مناسب برای جلوگیری از به وجود آمدن بحران های خطرناک در این زمینه وجود دارد. به وجود آمدن فرسایش خاک ارتباط نزدیکی با رشد جمعیت، جنگل زدایی و تغییرات کاربری اراضی دارد. تحقیقات زیادی در مورد فرآیند و اثرات فرسایش خاک و پیدا کردن راه حل های فنی برای این مسئله، انجام شده است. اما کارشناسان معتقدند که تنها راه حل های فنی کافی نیست و این راه حل ها به تنهایی قادر به اصلاح حوزه های آبخیز نیستند. شکست در اکثر برنامه های حفاظت خاک و طرح های استفاده از اراضی به دلیل تعمیم اطلاعات پروژه راهنمای یک منطقه به مناطق مجاور، خیلی نگران کننده است. در معدود طرح های موفق هم، حصول موفقیت به طور عمده ناشی از شناخت محدودیت ها و تنگناها و حذف آنها در مسیر پیشرفت این طرح ها می باشد. بیشترین محدودیت ها در یک سیستم بهره برداری از اراضی مربوط به عامل انسان است. فقط یک نگرش جامع می تواند این محدودیت ها و تنگناها را ظاهر و آشکار کرده و در جهت رفع آنها و در نهایت توسعه همه جانبه حوزه آبخیز گام بردارد. این مقاله یک راهنمای نظام مند را برای شناخت موانع و تنگناهای برنامه حفاظت خاک معرفی می کند. این نگرش از برنامه انسان زیست کره یونسکو که اخیراً اعلام شد، استنتاج شده است. این سری از برنامه ها بر عامل انسانی در زیست بوم تأکید زیادی دارند.
