یکی از اهداف مهم مطالعات هیدرولوژی در حوزه های آبخیز، پیش بینی کمی فرایند بارش–رواناب و تعیین دبی عبوری در خروجی حوزه آبخیز میباشد. وجود ارتباط بین ژئومورفولوژی و هیدرولوژی این امکان را فراهم می آورد تا در حوزه هایی که از نظر ژئومورفولوژی تشابه وحود دارد، با ایجاد روابط بین این دو، برآورد هیدرولوژی در حوزه های فاقد آمار را به دست آورد. بر این اساس، از دیرباز تهیه هیدروگراف واحد لحظه ای(IUH) بویژه هیدروگراف واحد لحظه ای ژئومورفولوژی(HUIG) مورد توجه محققین و پژوهشگران در نقاط مختلف دنیا قرار گرفته است. تحقیق حاضر به منظور بررسی میزان کارایی هیدروگراف واحد ژئومورفولوژی در تعیین شکل و ابعاد هیدروگراف خروجی یک رگبار با شدت و مدت معین انجام شده است. سپس مدل مورد تحقیق با مدل روسو در حوزه مقایسه شده و کارایی مدل در برآورد هیدروگراف خروجی بر اساس معیار ناش – ساتکلیف مورد بحث قرار گرفته است. برای حوزه مورد مطالعه، آمار بارش و رواناب وقایع سیلاب گردآوری گردید و هیدروگراف خروجی به وسیله روشهای مذکور شبیه سازی شد. مقایسه هیدروگراف های شبیه سازی شده توسط مدلهای مورد تحقیق و هیدروگراف های مشاهداتی وقایع انتخابی، نشان داد که برای حوزه شیرین دره، مدل ژئومورفولوژی وو در مقایسه با روسو از کارایی بیشتری بخصوص در شبیه سازی دبی پیک و زمان رسیدن به اوج برخوردار می باشد.
