سرمایه اجتماعی مفهوم تقریباً جدیدی است که امروزه اهمیت آن در راستای عملکرد مطلوب جوامع در سطوح مختلف ملی، منطقه ای و محلی موردتوجه واقع شده است در مفهومی جامع می توان سرمایه اجتماعی را مجموعه ای از شبکه ها، هنجارها و ارزش هایی دانست که مایه آسان شدن همکاری درون گروهی و برون گروهی شهروندان برای دستیابی به منافع متقابل و رسیدن به هدف های مشترک به شیوه ای موفقیت آمیز تر می شود. با توجه به بعد مکانی سرمایه اجتماعی، این پژوهش بر آن است که با نگاهی خرد نگر در سطح محلات میزان سرمایه اجتماعی را در سه لایه فضایی شهر سنندج مورد بررسی قرار دهد تا وجود یا عدم وجود و میزان برخورداری از سرمایه اجتماعی و دلایل آن را با تکیه بروش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) مورد شناسایی قرار دهد. از این طریق می توان ضعف ها، توانایی ها، امکانات و محدودیت ها را شناسایی و نتایج را به عنوان بستری برای عمل متولیان شهر فراهم آورد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد تفاوت های معنی داری مابین محلات شهری ازنظر میزان برخورداری از سرمایه اجتماعی به لحاظ موقعیت و ویژگی های اقتصادی-اجتماعی وجود دارد. در این راستا، محله عباس آباد با وزن نسبی 0.474 و محله قطار چیان با وزن نسبی 0.294 و محله مبارک آباد با وزن نسبی 0.232 به ترتیب بیشترین تا کمترین میزان از سرمایه اجتماعی را دارا بوده اند.
