کیومرث ایراندوست

میلیون ها نفر از فقرا در شهرهای بزرگ و کوچک سرتاسر جهان زندگی می کنند و از شرایط مسکن مناسب زندگی برخوردار نیستند. ناکارآمدی مدیریت و برنامه ریزی شهری و سیاست های مسکن در تامین مسکن مناسب برای گروه-های مختلف اجتماعی از یک سو و تجمع فزاینده فقر در نقاط شهری از سوی دیگر، مسئله مسکن فقرا را پیچیده تر کرده است. فقرای شهری غالبا در انتخابی ناگزیر در چارچوبی غیررسمی گرفتار آمدند که اشتغال و مسکن غیررسمی از مشخصه های اصلی زندگی آنان شده است. آنان توان تامین هزینه های رسمی شدن را ندارند و از این رو، روی آوردن به عرصه غیررسمی برایشان انتخابی از روی ناچاری و از روی منطق اقتصادی است؛ به قول هرناندو دستو رسمی شدن و رسمی ماندن برای بسیاری از فقرای شهر هزینه هایی به همراه دارد که امکان تامین آن را ندارند. در تفسیر و تحلیل چگونگی شکل گیری سکونتگاه های غیررسمی اگر چه فقر به مثابه یک عامل کلان و ساختاری مورد توجه است، اما ناکارآمدی سیاست های دولتی در سطوح محلی، منطقه ای و ملی تاثیر روشن و قابل توجهی در این زمینه دارد. در ایران اگرچه وضعیت فقر شهری در مقایسه با برخی از کشورهای در حال توسعه از شرایط بهتری برخوردار است ، اما آمارها نشان می دهد که حدود 10 درصد از جمعیت شهرنشین کشور را فقرای شهری تشکیل می دهند، که عمدتا به نحوی با مشکل تامین مسکن و مسکن غیررسمی روبرو هستند. از این رو سیاست های مسکن و برنامه ریزی فقرمدار، از ضرورت های کنونی به شمار می رود، تا بلکه بتوان شرایط زندگی و مسکن میلیون ها هموطن تهیدست را در شهرهای بزرگ و کوچک بهبود بخشید و شهرهای فراخور و شایسته زندگی انسانی ایجاد کرد. کتاب مسکن فقرای شهری (در شهرهای آسیایی) نکات بسیار ارزشمند و مفیدی را برای مدیران و برنامه ریزان شهری در بردارد تا بتوانند با شناخت و درک عمیق تر از مسئله مسکن فقرای شهری، سیاست ها و رویکردهای فراگیرتری را برای مواجه منطقی با این پدیده اتخاذ کنند. این کتاب ساده و با رویکردی اجرایی نگاشته شده و چکیده صدها مطالعه و طرح در زمینه مسکن فقرای شهری است که تجربه ها و دستاوردهای روشنی را در اختیار سیاست گذاران شهری قرار می دهد؛ تا درست تصمیم سازی و کارآمد سیاست گذاری کنند. این کتاب در بیش از 50 کشور جهان ترجمه و یا انتشار یافته و به یکی از عمومی ترین منابع برای ظرفیت سازی در سطوح مختلف سیاست گذاری در کشوره