رویکرد بین رشته ای نشانگر جهت نگاه و چگونگی شناخت و فهم مسائل و موضوعات پیچیده، چندوجهی و چندبخشی است که در فضای بین رشتگی معنا می یابد. از منظری دیگر، رویکرد بین رشته ای مبین نسبت و نحوه پیوند و تعامل میان دانش، مفاهیم، روش ها، تجارب، مهارت ها و ابزارهای متفاوت از رشته های گوناگون درخصوص مشکل، موضوع یا مسئله موردنظر است. برنامه درسی میان رشته ای یک فرآیند تصمیم گیری است که دارای ویژگی های راهیابانه یا خلاق ، رفت و برگشتی و غیرخطی و تاملی است. آنچه ضرورت تصمیم گیری را روز افزون ساخته است وجود مسائل پیچیده در زندگی فردی ماست که به طور مداوم و پیوسته با آنها سروکار داریم. برنامه درسی بین رشته ای، ابتداً بر حول مسائل، سوالات و موضوعات پیچیده شکل می گیرد. ویژگی و مشخصه اصلی این ایده آن است که در به وجود آمدن مسائل، متغیرهای بیشماری دخیل هستند و هر کدام از این متغیرها توسط رشته های مختلف و زیر شاخه های آنها، حوزه های دانش و مکاتب فکری گوناگون مورد مطالعه قرار می گیرند. هدف این مقاله ارائه یک الگوی کاربردی جهت طراحی برنامه های درسی بین رشته ای در سطح آموزش عالی است به گونه ای که امکان حل مساله تا رسیدن به فهم بین رشته ای را برای برنامه ریزان درسی فراهم نماید. پژوهش از نوع تحقیقات مروری و روش گردآوری داده ها روش کتابخانه ای است. نتایج تحقیق بیانگر آن است که یک برنامه درسی بین رشته ای با تعیین یک موضوع یا مساله بین رشته ای آغاز و با خلق یک فهم بین رشته ای از آن مسائل و موضوعات و ارزشیابی آن منتهی می گردد
