هدف این مقاله بررسی خط مشی های یونسکو در رابطه با آموزش فنی و حرفه ای و همچنین میزان انطباق آن با برنامه های فنی و حرفه ای و مهارت آموزی در ایران است. برای این منظور با توصیف و شناسایی مولفه های این آموزشها از منظر یونسکو، به بررسی میزان انطباق برنامه های فنی و حرفه ای ما با این سیاستهای جهانی در دوره های فنی و حرفه ای پرداخته شده است. در این مقاله 12 مورد از سیاستها و پیشنهادات یونسکو استخراج و در حوزه آموزش فنی و حرفه ای ایران تست شده اند. روش پژوهش کتابخانه ای و توصیفی است. جامعه آماری شامل مربیان هنرستانهای شهر سنندج(به صورت تصادفی 20 نفر انتخاب شدند) و مسولان سازمان فنی و حرفه استان(به تعداد 10 نفر از مدیران و کارشناسان) هستند. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته و برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کمی (آمار توصیفی) استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که در 7 مورد از سیاستهای پیشنهادی(خط مشی ها، برنامه ریزی و مدیریت؛ ابعاد فنی و حرفه ای آموزش عمومی؛ آموزش فنی و حرفه ای به منزله آماده شدن برای حوزه کار و اشتغال؛ آموزش فنی و حرفه ای به عنوان یادگیری مداوم؛ مکانیسم راهنمایی و مشاورت؛ فرایند یادگیری؛ کارکنان و اعضای آموزشی موسسات فنی و حرفه ای) وضعیت در حد نسبتاً مطلوب است و در بقیه موارد نامطلوب برآورد شده است.
