اگرچه امروزه دست اندرکاران نظام آموزشی در به کارگیری روشهای اثربخش نظارت و راهنمایی نگرشهای مثبت تری نسبت به گذشته کسب کرده اند، اما با توجه به محدودیتها و علل متعددی در ابعاد ساختاری، منابع انسانی و... تاکنون برنامه ریزی مدون و مشخصی و اقدامات عملی موثری در این زمینه صورت نگرفته است. با اینکه به کارگیری روشهای مناسب نظارت و راهنمایی از وظایف اساسی مدیران آموزشی تلقی می شود اما به نظر می رسد هنوز تا رسیدن به وضعیت مطلوب در این زمینه راه طولانی در پیش است، و هم اکنون بخشی از مسائل و مشکلات معلمان همچنان لاینحل و بلاتکلیف باقیمانده است؛ چرا که مدیران مدارس در چارچوب های فعلی و روشهای متداول کنونی توانایی پاسخگویی و حل این مسائل و مشکلات و رفع نیازهای معلمان در این زمینه را ندارند. بنابراین این سوال مطرح می شود که مدیران اکنون درکنار سایر وظایف مدیریتی شان از چه روشهای نظارت راهنمایی می کنند به میزان ارتباط و تأثیر این روشها در اثربخش کردن مدارس تا چه اندازه است؟ و در نهایت روشهای اثربخش نظارت و راهنمایی کدامند. که در این نوشتار تا حد امکان به آنها پرداخته خواهد شد. در بخشی از این نوشته هم به سیر تاریخی نظارت و راهنمایی آموزشی ارائه شده است. همچنین کونه های نظارت و راهنمایی به بحث گذاشته شده است.
