چکیده: هدف از پژوهش حاضرسنجش باورهای اساتید دانشگاه کردستان برای پی بردن به جهت گیری غالب برنامه ی درسی آنان است. پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها، توصیفیِ پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه کردستان است که در سال تحصیلی 94-93 مشغول به تدریس بودند. این تعداد 320 نفر بودند که با استفاده از فرمول کوکران نزدیک 200 نفر به عنوان حجم نمونه انتخابشدند. نمونه گیری با استفاده از روش طبقه ای نسبی انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه جهت گیری های برنامه ی درسی(COI) است. روایی و پایایی این پرسش نامه در تحقیقات قبل اثبات شده بود اما برای اطمینان و لزوم انطباق با جامعه ما، روایی پرسشنامه با استناد به نظر اساتید علوم تربیتی(با استفاده از روش روایی محتوایی) و پایایی آن با استناد به ضریب آلفای کرونباخ (820 .) مورد بررسی مجدد قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 و در دو بخش توصیفی و استنباطی انجام شد. شاخص های آمار توصیفی شامل جداول و توزیع فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد انجام و نیز در سطح آمار استنباطی هم از آزمون فریدمن، تحلیل واریانس چندمتغیری، تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج نشان دادکه دو جهت گیری غالب در بین اساتید، به ترتیب جهت گیری برنامه ی درسی فرایندهای شناختی، و بعد از آن جهت گیری برنامه ی درسی عقل گرایی آکادمیک است. نکته دیگری عدم پیروی از یک جهت گیری در مواجه با عناصر برنامه درسی توسط اساتید بود. همچنین نتایج نشان داد که میان جهت گیری برنامه ی درسی اساتید و حوزه تخصص آن ها ارتباط وجود دارد.
