این پژوهش با هدف شناسایی مؤلفه های هوشمندسازی مدارس در شهر سنندج و سپس، ارزیابی وضعیت مدارس هوشمند براساس میزان به کارگیری این مؤلفه ها صورت گرفت. روش این مطالعه از بعد هدف کاربردی است و از نظر گردآوری داده ها، توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، دبیران، مدیران و خبرگان حیطه برنامه درسی بودند که با استفاده از تکنیک دلفی در قسمت خبرگان مؤلفه های هوشمندسازی مدارس شناسایی شدند و با توجه به این مؤلفه ها پرسش نامه ای طراحی گردید که میزان پایایی آن به وسیله آزمون آلفای کرونباخ 88/0 تعین شد. در قسمت دوم نیز پرسش نامه بین 312 نفر از مدیران و دبیران (با توجه به فرمول تعیین حجم نمونه کوکران) توزیع شد. داده ها از نمونه های پژوهش اخذ و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار SPSS نسخه 21 مورد بررسی قرار گرفتند. یافته های این مطالعه نشان داد مؤلفه های زیرساختارها و قوانین و فرهنگ عمومی، نیروی انسانی ماهر، ارتباط بین مدارسی، محیط یادگیری و مدیریت فن آوری داخلی مدارس بیشترین تأثیر را بر متغیر هوشمندسازی مدارس دارند و میزان به کارگیری این مؤلفه ها در مدارس هوشمند شهر سنندج رضایت بخش نیست.
