اگرچه بینش سنتی نگاهی مجزا و مستقل به رشته های درسی دارد، اما، روش بین رشته ای به شیوه ای هوشمندانه و ظریف ماهیت رشته های تحصیلی را بررسی می کند. در این بررسی ممکن است گونه های متعدد و متفاوتی از روش های بین رشته ای به دست آید، اما آن ها نقاط مشترکی نیز بین آنها وجود دارند . بین رشتگی، در این کتاب، مفهومی دوگانه دارد. مفهوم اول آن «نظری» است و به منزله یه نظریه ای است که در پنج دههه اخیر به مثابهه گفتمانی مسلط بر اهداف، سیاست ها، ساختارها، فرایندها، الگوها و شیوه های تولید دانش و آموزش های آکادمیک علمی حاکم بوده و با عنوان «گفتمان بین رشته ای دانش» بر کلیت ساختار این کتاب حاکم است. این نظریه یا گفتمانْ در حال تجربه، توسعه و تکامل است و از رویکردها و گونه های مختلفاوتی نظیر بین رشته ای، ، میان رشته ای، ، چند رشته ای ، و فرا رشته ای برخوردارد است. . مفهوم دوم بین رشتگی «کاربردی» است و به معنای گونه ای از گفتمان مذکور است که دارای خصلت ها، مزیت ها، ویژگی ها و مصادیق ساختاری و کارکردی خاص است. در عرصهه عمل، ساختار بین رشته ای به مثابهه گونه ای از سایر گونه های بین رشتگی مانند چند رشته ای متقاطع، میان رشته ای، فرارشته ای و سایر موارد، متفاوت است و اجرای آن مستلزم رعایت اصول، موازین و شیوه های علمی و عملی خاص است.
