عصر ما عصر انتقال از جهان واقعی به دوران زندگی در فضایی دو جهانی است. گرچه هنوز نهادها و سازمان های مجازی شکل نگرفته اند، اما ظهور جهانی نو به نام جهان مجازی را در دور و بر خود احساس می کنیم. جهان مجازی هویت معلم و فراگیر را به شدت تغییر می دهد و وظایف و نقشهای جدیدی برای آنها پدید می آورد. سازنده گرایان با تاکید بر فعالینت یادگیرنده در فرایند یادگیری معتقدند که دانش از بیرون به فرد منتقل نمی شود، بلکه آنچه وی از طریق حواسش دریافت می کند بر اساس فردیت خویش پردازش و تفسیر می کند. آنها نقش معلم را مربیی کنار میدان و تسهیل کننده یادگیری می دانند و بر یادگیری موقعیتی تاکید می کنند. در برنامه های توسعه آموزشی اکثر کشورهای در حال توسعه موضوع توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات گنجانده شده است. فواید ITC در تعلیم و تربیت و جنبه های گسترده زندگی اجتماعی موجب شده تا موسسات آموزشی بیشتر کوشش کنند تا فراگیران قابلیت استفاده از ICT را فرابگیرندو نقش فعالتری در امر یادگیری داشته و خود راهبر باشند.
