مطالعات بین رشته ای یا بین رشته ای گرایی و کاربست آن در عرصه برنامه درسی دانشگاهی، موضوع مهم و پیچیده ای است. مهم از آن رو که جامعه علمی به طور روز افزون و فزاینده خواستار بهره گیری از دانش کاربردی و تلفیق و ترکیب معلومات برآمده از رشته های مختلف علمی است و پیچیده از آن لحاظ که ماهیت و گستره چالشهای کنونی نیازمند ارتقای کارایی و مهارتهای تعاملی از طریق تولید دانش کاربردی برآمده از پیوند و انسجام بین رشته های متعدد آکادمیک و حرفه ها و فناوری های جدید، بهره گیری از تمامی عوامل و نهادهای موثر در برنامه ریزی آموزشی و پژوهشی و تعامل مستمر بین فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی و تحقیقات و ابداعات پیشرفته ی علمی و فنی است . فعالیت های بین رشته ای، همچون سایر فعالیت های آموزشی، دارای ابعاد خاص برنامه ریزی درسی و آموزشی از تعیین هدف تا اجرا، و نهایتاً ارزشیابی است. هدف این مقاله تمرکز بر عنصر ارزشیابی در فعالیت های بین رشته ایست. نویسنده تلاش دارد تا با بازنگری فعالیت های پژوهشی انجام شده در این حوزه، به بررسی چگونگی، چرایی و همچنین تشریح فرایند ارزیابی در فعالیتهای بین رشته ای بپردازد. در نهایت چارچوبی عملیاتی ارزیابی بین رشته ای(اخذ شده از فعالیتهای ارزیابی در این حوزه) ارائه خواهد شد.
