جمال سلیمی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر بازیوارسازی بر انگیزش و عملکرد خواندن دانش‌آموزان نارساخوان دوره ابتدایی به انجام رسیده است. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آمار پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان نارساخوان شهر سنندج بود که در سال 1403-1402 به مرکز اختلالات یادگیری این شهر ارجاع داده شده بودند. نمونه آماری شامل 20 دانش‌آموز پسر نارساخوان بود که به طور نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل (هر گروه 10 نفر) گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل آزمون هوش وکسلر چهار، پرسشنامه انگیزش خواندن ویگفیلد و گاتری و آزمون خواندن و نارساخوانی نما بود. گروه آزمایش در محیطی بازیوارسازی شده در مدت 22 جلسه و در طول 8 هفته متمادی حضور داشتند، در صورتی که گروه کنترل بجز برنامه متداول مرکز، برنامه دیگری را دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل داده در سطح آمار توصیفی و در سطح آمار استنبطی با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره انجام شده. نتایجی پژوهش نشان داد، در سطح معناداری کوچکتر از 0.05 بازیوارسازی تاثیرات معناداری بر افزایش انگیزش و عملکرد خواندن دانش‌آموزان نارساخوان داشته است (05/0>p). بنابراین بازیوارسازی را به عنوان راهبردی مناسب در راستای بهبود عملکرد و افزایش انگیزش خواندن می‌توان در مراکز اختلالات یادگیری به کار گرفت.