این پژوهش بررسی میزان پذیرش نوآوری های برنامه درسی بر اساس مدل پذیرش مبتنی بر توجه (CBAM) در بین معلمان مقطع ابتدایی شهر سنندج جهت پی بردن به سطوح پذیرش نوآوری، علاقه مند و کاربست تغییرات؛ عوامل مؤثر و گونه های مداخلات برای پذیرش نوآوری در بین این معلمان است. در این پژوهش از پرسشنامه های مراحل نگرانی (SoCQ) Hord et al (2014) مبتنی بر 6 عامل دانش و اطلاعات، مولفه های شخصی (خود) مدیریت (تکلیف)، همکاری، تمرکز و پیامدها (تاثیر) به تعداد 37 سوال و پرسشنامه عوامل موثر بر پذیرش نوآوری مشتمل بر فرهنگ برنامه درسی (6 سوال)، ویژگی های نوآوری (5 سوال) و ویژگی های پذیرندگان نوآوری (6 سوال) و پرسشنامه گونه های مداخلات برای غلبه بر نگرانی مشتمل بر 35 سوال است. شرکت کنندگان در این مطالعه 298 معلم مقطع ابتدایی شهرستان سنندج بودند. اولین تفاوت آشکار بین پرسشنامه های توسعه یافته در ایالات متحده و اروپا با پرسشنامه مورد استفاده در مطالعه حاضر، حذف مرحله یک یعنی آگاهی بود. زیرا تمام معلمان تا زمان انجام مطالعه با برنامه های درسی جدید و کتاب های درسی جدید آشنا بودند. در این پژوهش متغیرهای سابقه کار، حوزه تحصیلی، مدرک تحصیلی و جنسیت به عنوان متغیرهای مستقل و 6 عامل نگرانی نیز به عنوان متغیرهای وابسته در نظر گرفته شدند. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که عمده ترین نگرانی معلمان در مواجه با نوآوری های برنامه درسی مربوط به مراحل دانش و اطلاعات و مولفه های شخصی می باشد بطوریکه دارای بیشترین میانگین می باشد. همچنین سطوح نگرانی معلمان به نسبت سابقه کار، مدرک تحصیلی و جنسیت معنی دار نشدند در حالی که حوزه تحصیلی با متغیر همکاری اختلاف معنی داری (048/0) را در سطح 05/0 نشان داد. بنابراین می توان گفت بر اساس طبقه بندی فولر نگرانی های خود که به نگرانی های خود معلمان در مورد توانایی آنها برای عملکرد در محیط مدرسه مربوط می شود بیشتر بوده است.
