جلال رستم زاده

ترکیبات زیست فعال جیره میتوانند بیان ژنها را از طریق ایجاد تغییرات در ساختار کروماتین، RNA غیرکدکننده، فعال کردن فاکتورهای رونویسی توسط آبشارهای سیگنالینگ یا اتصال مستقیم لیگاند به گیرندههای هستهای تنظیم کنند. میوستاتین ژنی است که رشد و نمو عضالت در بدن را کنترل میکند و افزایش بیان آن موجب کاهش حجم عضالت میشود. از طرف دیگر، -206miR بیان ژن میوستاتین را کنترل میکند و میتواند از بیان بیش از حد آن و در نتیجه اثرات نامطلوب آن جلوگیری کند. این مطالعه به منظور ارزیابی اثر انواع مختلف فیبر بر بیان ژنهای میوستاتین و -206miR در دو بافت سینه و ران در جوجههای گوشتی انجام گرفت. به این منظور، هشت جیره مختلف شامل تیمار شاهد، 3 و 6 درصد سبوس گندم، 3 و 6 درصد تفاله چغندر قند، 1/5 درصد سبوس گندم بعالوه 1/5 درصد تفاله چغندرقند همراه با آنزیم زایالناز و 2/5 و 5 درصد چوب بالل به جوجههای سویه راس 308 مخلوط دو جنس داده شد. نمونه برداری از بافت ران و سینه 24 جوجه گوشتی در سن 43 روزگی انجام گرفت. استخراج RNA کل از بافتهای سینه و ران با استفاده از TRIzol انجام گرفت. پس از انجام PCR time-real، تغییرات بیان ژنهای میوستاتین و -206miR 2 ΔΔCT- در مقایسه با ژن 13Rps به عنوان ژن مرجع با استفاده از روش محاسبه شد. آنالیز دادهها با استفاده از رویه GLM نرم افزار 8.2v SAS انجام شد و میانگینها با استفاده از آزمون دانکن در سطح احتمال %5 مقایسه شدند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که تیمارهای تغذیهای بر بیان ژن میوستاتین در بافت سینه )0/05<p )و بافت ران در سطح بطور معنیداری اثر داشت )/01 0<p). همچنین بیان ژن -206miR در بافت ران تحت تأثیر تیمارهای تغذیهای قرار گرفت )0/01<p)، اما اثر معنیدار آنها بر بیان ژن -206miR در بافت سینه مشاهده نشد )0/05>p). از طرفی اثر جنس و اثر متقابل تیمار و جنس بر بیان ژنها در هیچکدام از بافت ها اثر معنیدار نداشت )0/05>p). جوجههایی که تیمار 1/5 درصد سبوس گندم بعالوه 1/5 درصد تفاله چغندرقند همراه با آنزیم زایالناز را مصرف کرده بودند بیشترین بازده و افزایش وزن را نشان دادند که با نتایج بیان ژن -206miR همخوانی دارد. بجز تیمار 6 درصد سبوس گندم که با توجه به اثر معکوس میوستاتین و -206miR کاهش اثر میوستاتین را پیشنهاد میکند، در سایر تیمارها میانگین وزن الشه کمتر از تیمار شاهد بود که اثر ضد تغذیهای فیبر و بیان باالی میوستاتین را نشان می دهد. بطورکلی، نتایج این پژوهش نشان داد که اثرات نامطلوب افزایش بیان ژن میوستاتین توسط افزایش بیان -206miR که عامل مهارکننده آن است کنترل شده است.