در دهه گذشته حضور فلزات سنگین در اکوسیستم، حیات زمین را به مخاطره انداخته است. این فلزات در مقیاس وسیع، از منابع طبیعی و یا انسانی تولید و به محیط زیست وارد می شوند. حضور این فلزات در آب، هوا، خاک و حتی زنجیره غذایی انسان یکی از چالش های زیست محیطی است. عسل نیز به عنوان یکی از فرآورده های مهم غذایی از این نوع آلودگی ها در امان نیست. در این تحقیق رابطه میان عناصر سنگین تجمع یافته در عسل با عناصر سنگین موجود در خاک مورد بررسی قرار گرفت.برای این منظور احتمال حضور عناصر سنگین سرب، آرسنیک و سلنیم در 27 نمونه عسل شهرستانهای سنندج، سقز و قروه استان کردستان و 9 نمونه خاک این مناطق توسط دستگاه جذب اتمی مجهز به کوره گرافیتی بررسی گردید. بر طبق نتایج، مشاهده شد که میان عناصر سرب و سلنیم موجود در خاک با عناصر سرب و سلنیم تجمع یافته در عسل رابطه مشخصی وجود ندارد ولی بررسی رابطه رگرسیونی مقدار آرسنیک موجود در خاک با آرسنیک تجمع یافته در عسل از لحاظ آماری ارتباط معنی داری را نشان داد. . با توجه به نتایج بررسی روابط رگرسیونی که حاکی از وجود ارتباط معنی دار میان آرسنیک موجود در خاک با آرسنیک تجمع یافته در عسل بود، بررسی خاک منطقه قبل از قرار گیری کندوها از نظر وجود فلز آرسنیک می تواند بر روی کاهش تجمع این فلز در عسل موثر باشد. آلودگی گسترده خاک به سرب و انتقال سرب از خاک به ریشه گیاهان و سپس به اندام های هوایی گیاهان نمی تواند دلیل مهمی برای آلودگی شهد گل و در نتیجه عسل باشد زیرا یون سرب دارای تحرکات کمی از ریشه به سایر قسمت های گیاه است. این مطلب می تواند سطوح پایین آلودگی به سرب در مناطقی که خاک آن ها بسیار آلوده است را توضیح دهد.
