استفاده از ظروف سم، مهمترین مرحله در جمع آوری حشرات است. جمع آوری کارآمد حشرات و سایر گروههای وابسته معمولاً نیازمند کشتن و اتاله کردن حشرات است تا بتوان آنها را مورد مطالعه قرار داد. اغلب عوامل کشنده تا حد زیادی برای سلامتی انسان پر خطر هستند. برخی از عوامل کشنده حشرات علاوه بر اینکه برای حشرات کشنده هستند برای انسان نیز خطرناک هستند. به عنوان مثال یکی از مهمترین مواد کشنده حشرات، سیانید پتاسیم است که به عنوان یک عامل کشنده مؤثر در ظرف های سم استفاده می شود. اگر فرد جمع آوری کننده حشره دقت لازم را در استفاده از ظرف سم حاوی سیانور به کار نگیرد، ممکن است باعث مسمومیت شدید و حتی مرگ فرد جمع آوری کننده گردد. به علاوه برخی از مایعات کشنده حشرات از قبیل کلروفرم و اتر نیز در صورتی که به صورت ایمن به کار نروند، باعث مسمومیت فرد جمع آوری کننده می شود. فرد جمع آوری کننده نمونه ها مجبور است در هر بار استفاده از ظرف سم و به دلیل فرار بودن شدید اتیل استات، اتر و کلروفورم، پنبه را به طور مداوم به آنها آغشته نماید. همچنین در برخی موارد الیاف پنبه به پای حشرات گیر کرده و باعث آسیب به حشره می شود. در برخی از موارد در کف ظرف سم مقداری گچ مخلوط با آب می ریزند تا خشک شود. بعد از خشک شدن گچ به آن مایعات کشنده فرّار را اضافه می کنند تا برای جمع آوری حشرات آماده گردد ولی با باز و بسته کردن درب ظرف سم به طور مداوم باید در کف ظرف سم مایعات کشنده فرار ریخته شود که علاوه بر حمل مداوم ظرف حاوی این مایعات، احتمال ریختن آنها بر روی حشرات جمع آوری شده نیز افزایش می یابد که همین موضوع باعث تغییر رنگ و سختی بدن حشره می شود که اتاله و مطالعه حشرات را در آینده دچار مشکل می کند. بنابراین در اختراع ادعایی، ظرف سم برای کشتن حشرات طوری طراحی شده است که علاوه بر کاربرد اتیل استات، هرگونه مایعات سمی از قبیل اتر و کلروفرم را می توان به راحتی و بدون هیچ گونه محدودیتی به کار برد. در اختراع ادعایی بر روی درب ظرف سم مخزن مایع کشنده به همراه شیر و لوله هدایت کننده مایع به صورت یکپارچه تعبیه شده است به طوری که مایع کشنده را به داخل ظرف هدایت می کند. در انتهای لوله هدایت کننده مایع، محفظه شیارداری تعبیه شده است که در داخل آن پنبه جاذب قرار می گیرد تا از ریختن مستقیم مایع به داخل ظرف و بر روی حشرات جلوگیری شود.
