شبکه های برق جهت تأمین تقاضای انرژی با قابلیت اطمینان، امنیت و کیفیت قابل قبول برای سال های آتی، ملزم به توسعه سیستم های تولید، انتقال و توزیع می باشند. ازاین رو برنامه ریزی توسعه سیستم های قدرت به سه بخش برنامه ریزی سیستم های تولید، انتقال و توزیع تفکیک می شود. به طور خلاصه می توان گفت که هدف از برنامه ریزی تولید، یافتن یک برنامه ریزی بهینه اقتصادی توسعه تولید برای تأمین مقدار بار پیش بینی شده در یک افق زمانی است و هدف از برنامه ریزی انتقال، توسعه خطوط انتقال است به گونه ای که مقدار تولید تأمین شده را بتوان بدون ایجاد اضافه بار خطوط و با کمترین هزینه منتقل کرد. از طرفی از دیدگاه جنبه های فنی، طرح حاصل از برنامه ریزی توسعه شبکه باید با در نظر گرفتن میزان رشد بار، علاوه بر کمینه کردن میزان قطع بار، منجر به عرضه انرژی مطمئن و باکیفیت به مشتریان در سال هدف شود. برای دستیابی به چنین طرحی، در نظر گرفتن تحولات اخیر صنعت برق، ازجمله افزایش روزافزون منابع تولید پراکنده (DG)، ضروری است. این منابع از طریق حذف بخشی از هزینه های سرمایه گذاری و هزینه های متغیر بهره برداری (هزینه سوخت) و هم چنین کاهش تلفات الکتریکی، به دلیل نزدیکی تولید به مصرف انرژی، بر روند برنامه ریزی توسعه شبکه انتقال تأثیر قابل توجهی دارند. از طرفی نفوذ بالای منابع تجدید پذیر و پراکنده که اکثراً بر پایه مبدل های الکترونیک قدرت هستند، اینرسی و میرایی کل سیستم های قدرت سنتی را کاهش می دهند، بنابراین سیستم های جدید به خطاها و اغتشاشات حساس تر شده، نرخ تغییرات فرکانس افزایش یافته و حاشیه پایداری سیستم کاهش می یابد، درنتیجه در نظر گرفتن پایداری فرکانس امری ضروری است. لازم به ذکر است گرچه، تحلیل پایداری در سیستم قدرت برای برنامه ریزی توسعه شبکه انتقال کوتاه مدت و میان مدت استفاده می شود اما با افزایش بار و پیدایش بازار برق، شبکه های انتقال هرچه بیشتر به حد بهره برداری خود نزدیک شده اند، لذا لازم است برای سیستم قدرت ساده، حتی در برنامه ریزی بلندمدت، مطالعات پایداری لحاظ شود. درحالی که مطالعات قابل توجهی درزمینه ی برنامه ریزی توسعه شبکه انجام شده، تنها تعداد انگشت شماری از مطالعات به بررسی پایداری و تولیدات پراکنده در شبکه پرداخته اند. حال آن که تولیدات پراکنده تأثیر قابل توجهی بر هزینه برنامه ریزی سیستم دارد. یکی از دلایل کمبود مطالعات در این زمینه ، نبود مدلی مناسب برای تولیدات پراکنده از دیدگاه شبکه بالادست است که در این پایان نامه به آن پرداخته می شود. در این پایان نامه برنامه ریزی توسعه تولید با استفاده از نرم افزار WASP انجام شده است. این نرم افزار تنها به برنامه ریزی بر اساس نیروگاه های سنتی با در نظر گرفتن شاخص های قابلیت اطمینان می پردازد و توانایی در نظر گرفتن منابع تولید -پراکنده را ندارد. ازاین رو برای لحاظ کردن این منابع ابتدا با استفاده از نتایج عددی، معادل دینامیکی منابع تولید پراکنده از دیدگاه پایداری فرکانس شبکه بالادست به دست آورده می شود و به کمک آن حداکثر توان تولیدی تولیدات پراکنده یا به عبارتی دیگر حداکثر میزان نفوذ تولیدات پراکنده به دست می آید، سپس باهدف حداقل سازی هزینه کلی، برنامه ریزی دینامیکی تولید تک شینه را برای مابقی بار مازاد انجام خواهیم داد و درنهایت به برنامه ریزی دینامیکی توسعه خطوط انتقال خواهیم پرداخت. با اعمال مدل و روش پیشنهادی بر روی سیستم قدرت شش شینه گارور و تحلیل نتایج، کارآمدی آن ها بررسی شده و تأثیر نفوذ تولیدات پراکنده بر مسئله برنامه ریزی مشخص شده است.
