زینوی به‌ته‌م اثری ادبی است در ژانر رمان تاریخی که وقایع یک برهۀ تاریخیِ خاص از جامعۀ کردستان را روایت می‌کند. هدف این پژوهش ارایۀ خوانشی لوکاچی از این اثر به‌منظور فهم آن مقطع تاریخی از دریچۀ چگونگی مداخلۀ نیروهای هژمونیک در زیست‌جهان سوژۀ کورد است. روش تحلیلِ متن خوانش لوکاچی است و رمان زینوی به‌ته‌م با معیار نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده است، بدین معنا که این رمان حاوی غنی‌ترین تصویرپردازی‌ها و روایت پردازی‌ها از یکی از پرکشاکش‌ترین مقاطع تاریخی جامعۀ کردستان است که در آن سه ضلع «مناسبات ارباب ـ رعیتی»، «تجدد آمرانۀ سلطنت‌محور» و «آرمان‌خواهی چپ‌گرایانه»، در دیالکتیکی از همدستی و تقابلِ توأمان، در شکل‌دهی به زیست جهان مردم عادی نقش اساسی ایفا کرده‌اند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که این اثر ادبی با اتکا به برخی تمهیدات تماتیک (مثل تقدیرگرایی، اسطوره‌سازی، طبیعت‌گراییِ رمانتیک و نمادپردازی) که از زیست‌جهان مردم معمولی آن برهۀ تاریخی برگرفته است، درصدد ارایۀ فهمی انتقادی از نقش ساختارهای سلطه در برساخت زیست‌جهان سوژۀ کورد برمی‌آید، اما به سبب عدم‌پایبندی به قواعد رئالیستیِ حاکم بر ژانر رمان تاریخی بعضاً به دام فروکاست‌گرایی می‌افتد و با ساده‌سازی آنتاگونیسم‌های اجتماعی در قالب دوگراییِ خیر و شر اسیر همان اسطوره‌هایی می‌شود که خود درصدد نقد آن‌ها بوده است.
