تحقیق حاضر سعی دارد در چارچوب پارادایم برساخت گرا- تفسیری به این پرسش پاسخ دهد که گردشگری به کردستان چگونه به بازتولید کلیشه های قدیمِ راجع به کُردها یا به برساخت ایماژهای جدید دربارۀ آن ها کمک می کند؟ برای ورود به میدان مطالعه، از رویکرد نظریۀ زمینه ای و برای گردآوری داده ها از تکنیک مصاحبه عمیق استفاده شد. نمونه ها از طریق روش نمونه گیری نظری ـ هدفمند انتخاب شدند و در نهایت با 25 نفر از مشارکت کنندگان مصاحبه به عمل آمد و داده های گردآوری شده در قالب هفده مقوله محوری و یک مقوله هسته، کدگذاری و تحلیل شدند. نتایج بیانگر آن است که گردشگران به واسطۀ تأثیرپذیری تصاویر/ ایماژهای کردستان در رسانه ها و شبکه های اجتماعی و نیز بر مبنای نوعی هبیتاس گردشگرانه اقدام به سفر و گردش به این منطقه نموده اند. عواملی مثل جاذبه های طبیعی، نمودگارهای فرهنگی، و بازارچه-های مرزی نقش زمینه های تسهیل گر، و دانش و شناختِ پیشنی گردشگران درباره مناطق کردنشین نقش شرایط مداخله گر را ایفا نموده اند. گردشگرانِ موردمصاحبه در انتخاب کردستان به عنوان مقصد گردشگری عمدتاً بر اساس سه استراتژی «آشناشدن با فرهنگی متمایز و نامتعارف»، «دسترسی به کالاهای ارزان و خارجی» و «دیدن جاذبه های طبیعی» عمل کرده اند. بر اساس یافته ها، گردشگری به کردستان پیامدهایی چون تغییر نگرش راجع به ساکنانِ بومی، تجربۀ سفری ایمن و لذت بخش، برساخت ایماژهایی واقع گرایانه تر، آمادگی بیشتر برای پذیرش تفاوت و تنوع فرهنگی، و نفی این همانی کردستان با ناامنی را برای گردشگران در پی داشته است. مقولۀ هسته ای «گذار از کلیشه های قدیم به ایماژهای جدید» ناظر بر شرایط و پیامدهای گردشگری به کردستان است.
