تجارب زیستۀ زنان در مهمانی ها از آنجا می تواند موضوع تأمل جامعه شناختی باشد که زنان معمولاً زندگی شخصی، دغدغه ها، مسائل و درگیری های بین الاذهانی شان را در این مکان ها تمرین می کنند. واکاوی کیفی این محافلِ مهمانی به مثابه متنی در دل کلیت زندگی روزمرۀ زنانه می تواند ما را به فهم لایه های معناساز و هویت بخشِ کنش ها، عادات و مناسک روزمرۀ زنانه رهنمون سازد. جامعۀ آماری پژوهش، زنان مشارکت کننده در مهمانی های زنانه در شهر همدان هستند که بر اساس شیوۀ نمونه گیری مبتنی بر تکنیک گلوله برفی انتخاب شده اند. پس از مصاحبه با 20 نفر از زنان میدان مطالعه، اشباع نظری حاصل شد و سپس تحلیل داده ها بر مبنای نتایج مصاحبه و مشاهدات موردی آغاز گردید. نتایج نشان می دهد که زنان با انگیزه هایی همچون «بسط تعامل بینافردی»، «سهیم شدن در یادگیری اجتماعی»، «دستیابی به احساس شادی»، «گذران فراغت»، «شکوفایی نفس زنانه» و «پیروی از مد و تجملات» در مهمانی های زنانه شرکت می کنند. همچنین وجود شرایط و زمینه هایی همچون «محدویت فضاهای همگانی»، «سیطرۀ جو ناامنی بر زندگی زنانه» و «اجتناب از روزمرگی» ازجمله عمده ترین دلایل روی آوردن به مهمانی های زنانه است. اصلی ترین پیامدهای حضور زنان در این مهمانی ها را می توان در قالب دو مقولۀ «تغییر الگوی زنانگی» و «شکل گیری مقاومت در برابر کلیشه های جنسیتی» دسته بندی کرد که خبر از برساخت نوع جدیدی از زنانگی می دهند. بدین ترتیب، آنچه به-عنوان مقوله هسته ای توانایی ایجاد ارتباط بین انگیزه ها، دلایل و پیامدهای حضور زنان در مهمانی ها را دارد سبک زندگی زنانه ای است که به کنش ها، تصمیمات و افکار زنان شکل می دهد. در این سبک زندگی که به واسطۀ جامعه و گفتمان های مسلط تقویت می شود این همانی زن و خانه و حوزۀ خصوصی چنان طبیعی جلوه داده می شود که گویی یگانه راه زیستن و تجربه کردن زنانگی می باشد.
