بررسی نقش اوقات فراغت در زندگی جوانان و مشخص نمودن کارکردهای آشکار و پنهان آن امری حائز اهمیّت است و با مطالعه علمی و شناخت دقیق اوقات فراغت و نقش و تأثیر آن بر شکل گیری سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی اقشار مختلف جامعه می توان از این مفهوم به عنوان متغیر پیش بینی کننده در تحلیل مسائل اجتماعی و فرهنگی جامعه سود جست و اهداف فردی و اهداف کلی جامعه (افزایش سرمایه فرهنگی و سرمایه اجتماعی) که در راستای بهبود زندگی فردی و جمعی و توسعه کشور است را برآورده کرد. پژوهش حاضر تلاشی است برای تبیین رابطۀ اوقات فراغت دانشجویان با شکل گیری سرمایۀ اجتماعی/ فرهنگی آنان. لذا پرسش های محوری آن حول این مسئلۀ اصلی صورت بندی شده اند که چه عواملی بر شکل گیری اشکال جدید سرمایه (سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی) تأثیرگذار است؟ و آیا رابطه ای بین اوقات فراغت (در شکل کارکرد پنهان آن) و شکل گیری اشکال جدید سرمایه وجود دارد؟ چارچوب مفهومی و نظری پژوهش از نظریه های اندیشمندانی از جمله بوردیو استخراج شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه کردستان در سال تحصیلی 91 – 90 که مشغول به تحصیل بودند، می باشد که کلاً 11000 نفر بودند و با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری طبقه ای نسبی 300 نفر از آنها انتخاب گردید. یافته های پژوهش حاکی از آن است که میان اوقات فراغت و شکل گیری اشکال جدید سرمایه رابطه معناداری وجود دارد. با توجه به نتایج تحقیق، اوقات فراغت با شاخص های سرمایه فرهنگی تجسم یافته و مشارکت اجتماعی دارای بیشترین ضریب همبستگی است.
