پژوهش حاضر با عنوانِ «تحلیل روایت تجارب نسلی زنان فعال در میدان موسیقی شهر سنندج» به بررسی تجارب زیسته سه نسل از زنان فعال در میدان موسیقی این شهر از دوران پس از انقلاب تا دهه نود می پردازد. این پژوهش با روش کیفی وتحلیل روایت ، چگونگی تعامل زنان با میدان موسیقی را در سه برهه تاریخی بررسی کرده : دهه 60تا نیمه دوم دهه 70، نیمه دوم دهه 70 تا دهه 80، وسر تا سر دهه 90. این مطالعه نشان می دهد که میدان تولید موسیقی در سنندج، به عنوان یک میدان نسبتاً مستقل از میدان سیاست، فرصتی برای ورود وفعالیت زنان فراهم کرده است. موسیقی به عنوان ابزاری برای مقاومت وبیان هویت، به زنان امکان داده تا در مواجهه با محدودیت های اجتماعی وجنسیتی، جایگاه خود را در میدان باز تعریف کنند.در نتیجه،موسیقی نه تنها فعالیتی هنری بوده، بلکه ابزاری برای مقاومت فرهنگی واجتماعی در برابر گفتمان های مرد سالارنه عمل می کند. پژوهش از مصاحبه های عمیق با 20 زن فعال در عرصه موسیقی استفاده کرده ونشان داده است که تغییرات قانونی،فرهنگی،واجتماعی، فرصت های جدیدی برای زنان ایجاد کرده است. این تحولات باعث افزایش مشارکت زنان در موسیقی وتغییر نگرش ها وقوانین حاکم بر این حوزه شده.
